Nurarihyon no Mago 102

นูระ หลานจอมภูต
องก์ที่ 102 "อดีตของทั้งสอง"
หน้า 1
** หมู่อสูร ที่คืบเข้ามาใกล้!! **

เคย์โจโร - เอาล่ะนะ!! ผีหัวขาด!!

หน้า 2
["ความเกรงขาม" ของเคย์โจโร]
["มิดาเรย์งามิ" (เกศาอลหม่าน)]

[อโซบิอนนะโนะมัย (ระบำนารีเริงร่า)!!]

หน้า 3
ยักษ์ - กั๊ก...
อุ๊บ...

อ้ากกก
ก้ากกกก

หน้า 4
นูระ หลานจอมภูต
องก์ที่ 102 "อดีตของทั้งสอง"
** ผีหัวขาดกับเคย์โจโร ปะทะ หัวหน้าปีศาจเมืองกรุง อิบาราคิโดจิ!! **

เคย์โจโร - อ้าวๆ เป็นอะไรไปล่ะ เจ้าพวกยักษ์ทุเรศ!!
เดี๋ยวฉันจะส่งพวกนายลงปรโลกให้หมดไม่ให้เหลือเอง!

หน้า 5
อิบาราคิโดจิ - เฮ้ย
แค่นี้ก็โดนจัดการแล้วหรอไง?

เคย์โจโร - อืม...สู้กันสองคนดีกว่าจริงๆด้วย ถูกมั้ยล่ะ?
คนที่อยู่ด้านหลังนายก็มีแต่ฉันเท่านั้น

นายถึงได้
"เดินหน้า" สู้ต่อไปได้ไง

นั้นเพราะถ้าพวกเรา
"อยู่คนเดียวก็จะอ่อนแอ"

ผีหัวขาด - [พูดเหมือนกันเลย]

หน้า 6
[เหมือนที่คนๆนั้น]
ปีศาจ - นายรู้เรื่องหรอเปล่า
"ผีหัวขาด" ออกมาอาละวาดอีกแล้วล่ะ
ผีหัดขาด - [พูดไว้สมัยก่อน...]

ปีศาจ - เห็นฮือฮากันว่าปีศาจหลายตนถูกแขวนคอที่สะพานญี่ปุ่นน่ะ

หน้า 7
รู้สึกมัน "ออกมา"
เพื่อฆ่า "ปีศาจ" อย่างพวกเรา

เขาว่า "ตอนที่ยังมีชีวิต" หมอนั้นกับเพื่อนของมันถูกปีศาจทรมานจนตาย
มันเลยกลายเป็นปีศาจ ตะเวนฆ่าปีศาจตนอื่นเพื่อแก้แค้น...

ท่านผู้นำ จะทำการเช่นใดดี
"ผีหัวขาด" ที่ออกอาละวาดบนเกาะของพวกข้า
ท่านจะปล่อยไว้งั้นหรือ?

พ่อริคุโอะ - โห...ท่าจะเคี้ยวยากใช่เล่นเลยนะ
ปล่อยให้มันลอยนวลแบบนั้น...คงไม่ได้ล่ะนะ
แน่นอนว่า

หน้า 8
ต้องปราบปีศาจซะหน่อยแล้ว

แกร่งไม่เบานี่นาย
แต่ได้แค่นี้เองหรอ...?

หน้า 9
ผีหัวขาด - "ความเกรงขาม" เมื่อกี้...มันอะไรกัน...
ไม่เคยเห็นมาก่อนเลย...

พ่อริคุโอะ - ไอ้นี่เขาเรียกว่า "มิวาซะ" (เทวกรรม)
เป็นความเกรงขามเฉพาะของผู้นำขบวนร้อยอสูร

ไม่คิดหรอ
ว่าถ้ามีเพื่อนก็จะยิ่งเก่งขึ้น?

ผีหัวขาด - เฮอะ...เพื่อนหรอ
มีไว้ก็เกะกะ
คนที่ต้องให้ปกป้องก็เป็นได้แค่ตัวรั้งมือรั้งเท้า

พอเสียเพื่อนไป...ก็รั้งจะทำให้ผิดหวังซะเปล่า
ฉันจะฆ่า...เพื่อนของนายด้วยตัวคนเดียวให้ดู...

พ่อนูระ - งั้นหรอ?

หน้า 10
เคย์โจโร - ช้าก่อน!!

ท่านผู้นำ ชีวิตนี้ข้ายอมยกให้ท่าน แต่ขอร้อง
ขอแค่คนๆนี้คนเดียว "ช่วย" เขาคนนี้ด้วยเถอะคะ?

ผีหัวขาด - คิโนะ เธออย่าออกมาซิ
ถอยไป...!!

พ่อริคุโอะ - เอ้าๆ

หน้า 11
อะไรกัน...แม้แต่ผีหัวขาด
ก็ถูกปกป้องเป็นเหมือนกันหรอเนี่ย?

ฟังให้ดี ผีหัวขาด

หน้า 12
ยอมแม้แต่จะสละชีวิตตัวเองเพื่อสิ่งที่ตนรัก...
สิ่งที่ผู้หญิงคนนี้แสดงให้เห็นนี่ซิ ถึงเรียกว่าความแข็งแกร่งที่แท้จริง

ความแข็งแกร่งของนาย
มันก็แค่ "การวางมาด"

ผีหัวขาด

การต่อสู้เพียงลำพังโดยไม่ได้แบกรับอะไรไว้เลยนะ ใครๆก็ทำได้
พวกฉัน...ต่อสู้เพื่อปกป้องสิ่งสำคัญของตน

หน้า 13
แบบนั้นจะดูเก๋กว่า นายว่ามั้ย?
[คนๆนั้นพูดกับฉันไว้แบบนั้น]

ผีหัวขาด - หาว่าฉัน...
วางมาดหรอ...?
[ใช่แล้ว ตอนนั้นเองก็เหมือนกัน]
[พอฉันแลกจอกเหล้ากับคนๆนั้น]

[ถึงได้เข้าใจความหมายที่แท้จริง]
[ของคำพูดนั้น]

เคย์โจโร - เสียใจด้วย...ผมของฉัน จะว่าสวยหรือน่ากลัว
แต่พอเป็นความเกรงขามล่ะก็...จะไฟจะไฟฟ้าก็ไม่ให้ผ่านได้หรอก

ยักษ์ - ฮึก...
อุ๊ก...

อิบาราคิโดจิ - เฮ้ย พวกแกเป็นยักษ์ไม่ใช่หรอ?
มัวยืนทื้ออะไรอยู่ได้?

ก็แค่ผม
ตัดมันซะ

หน้า 14
องเดโกบาจิ (ไม้กลองอสูร)
"บุสึกิริบาซามิ" (กรรไกรเฉือนพระโพธิสัตย์)

หน้า 15
ไงล่ะ
เห็นตัวแล้ว

หน้า 16
ผีหัวขาด - เสร็จฉันล่ะ

หน้า 17
อิบาราคิโดจิ - [ลายบนพื้นนี่? มันอะไรกัน...?]
["สวนญี่ปุ่น" หรอ...?]

[ไม่...ไม่ใช่]
[ทำไม...วงกลมบนทรายถึงได้ถูกวาดโดยที่มีฉันอยู่ตรงกลาง?]

ผีหัวขาด - อายาโทริ (พันธนาการสังหาร)
ราเซ็นจิน (คมมีดกรงจักร)

หน้า 18
เคย์โจโร

หน้า 19
ฉันนี่เป็น
ปีศาจ"อ่อนแอ"
ที่ออกนอกลู่นอกทางได้ง่ายจริงๆ

ได้เธอช่วยทำให้ฟื้นสติอีกแล้วนะ
ขอบใจเธอมาก

เคย์โจโร - คนบ้า

แกร๊ก
แกร๊ก
แกร๊ก
** มันยังไม่จบเพียงเท่านี้...!! **

นูระ หลานจอมภูต
องก์ที่ 102 / จบ