Fairy Tail 82

OK. Done~! Enjoy~! X3

แฟร์รี่เทล
ตอนที่ 82 “คำรามสู่ดวงจันทร์”
หน้า 1
แฟร์รี่เทล
ตอนที่ 82 “คำรามสู่ดวงจันทร์”
** ไฟมนุษย์ธรรมชาติ นัตซึ **

หน้า 2
คนคุม - ดะ . . . เดี๋ยวก่อนซิ . . . ตอนนั้นขอโทษด้วยจริงๆนะ . . .
พะ . . . พวกเราแค่ได้รับคำสั่งจากเบื้องบนเท่านั้นแหละ ช่วยไม่ได้จริงๆนะ

พวกของพวกเราในกลุ่มลัทธิก็เหลือแค่พวกเราเท่านั้นแล้วนะ . . . ถือว่าเป็นชัยของพวกเธอแล้ว
ละ . . . เลิกสู้กันแค่นี้เถอะ . . .
น่ะ?

เอลซ่า – เกะกะน่า

** ก่อนจะถึงอิสรภาพที่แท้จริง อีกแค่นิดเดียว เพราะเชื่อแบบนั้นถึงได้สู้ได้ต่อไป . . . **

หน้า 3
คนคุม – เหวอ
อั๊ก

หน้า 4
เอลซ่า – เจราล!!!

ไม่เป็นไรแล้วล่ะนะ!!! ทุกอย่างมันจบแล้วล่ะ!!!
พวกเราต้องสู้เหมือนอย่างที่เจราลพูดไว้เลยล่ะนะ!!!

ซิมอนบาดเจ็บสาหัส ส่วนคุณตาร็อบก็ช่วยปกป้องฉันเอาไว้ . . .
คนอื่นๆที่ยอมเสียสละก็มีอยู่เยอะ

หน้า 5
แต่ว่า ชนะแล้วล่ะ!!!!
พวกเราได้เป็นอิสระแล้ว!!!!

ไปกันเถอะ! วอลลี่แย่งเรือเดินสมุทรของเจ้าพวกนั้นมาได้แล้วด้วยนะ
ออกจากเกาะนี้กันเถอะ!!

เจราล – เอล . . . ซ่า . . .

หน้า 6
ฉันนะ ไม่คิดจะหนีอีกแล้วล่ะ

เอลซ่า – เอ๋?

ฮึบ

เจ . . . ราล?

เจราล – อิสรภาพที่แท้จริงนะมันอยู่ที่นี่ต่างหาก

หน้า 7
วอลลี่ – โห!! ดูนี่ซิ!!
หนังลัคริมะนี่น่า!!!

มิเรียน่า – เมี้ยว? หนังลัคริมะ?
วอลลี่ – เป็นผลึกที่ทำให้หนังกลายเป็นความทรงจำน่ะ เจ้าพวกนั้นมีของแบบนี้อยู่ด้วยหรอเนี่ย
มิเรียน่า – หนังเนี่ย คืออะไรหรอ?

วอลลี่ – ก็เป็นเรื่องเล่าอ่ะนะ นักแสดงเล่นละครเป็นเนื้อเรื่องนั้นๆให้พวกเราดูล่ะนะ
แต่ว่า . . . ฉันเองก็ไม่เคยดูเหมือนกันแหละ

หน้า 8
โอ้วว
มิเรียน่า – เมี้ยว!!!

นักแสดง – เสียใจด้วยนะ โทนี่โจ

ชะตาของนายน่ะ มันจบลง
ก็ตอนที่ได้พบกับฉันเนี่ยแหละ

วอลลี่ - สู๊ดยอดดดดด!!!!

โชว – พี่สาว ช้าจังเลย

หน้า 9
เอลซ่า – เจราล?
พูดอะไรของนายน่ะ? หนีออกจากเกาะนี้กันเหอะ

เจราล – เอลซ่า โลกใบนี้น่ะ มันไม่มีอิสรภาพอยู่หรอก
ฉันดันรู้สึกตัวเข้าให้ซะแล้วล่ะนะ
ที่พวกเราต้องการน่ะ ไม่ใช่อิสรภาพกิ๊กก๊อกชั่วครู่หรอก

หน้า 10
อิสรภาพที่แท้จริง
โลกของเซเรฟต่างหากล่ะ

หน้า 11
ตอนนี้ฉันเองก็พอเข้าใจความรู้สึกของเจ้าพวกนี้มาหน่อยหนึ่งแล้ว พวกมันคิดจะคืนชีพให้กับเซเรฟนั้น
แต่ว่า เจ้าพวกนี้น่ะ ก็แค่พวกเชื่อถือน่าสมเพศที่สัมผัสถึงตัวตนนั้นไม่ได้เลยเท่านั้นแหละ

ใช่ไหมล่ะ?
คนคุม – เหวอ

เจราล – หอคอยเนี่ย ฉันขอก็แล้วกัน
ฉันจะเป็นคนทำให้ R ซิสเต็มสมบูรณ์ แล้วจะเป็นคนคืนชีพให้กับเซเรฟเอง

เอลซ่า – ปะ . . . เป็นอะไรไปหรอ? เจราล . . .
นายพูดอะไรฉันไม่เข้าใจเลยซักนิดหนึ่ง . . .

เจราล – หึ
คนคุม – อ้ากกกก

หน้า 12
เจราล – หึ
คนคุม – หยะ . . . หยุดเถอะ . . . ขอร้อง . . .

อ้ากกก

เอลซ่า – เวทย์งั้นหรอ . . . ?

เจราล – หึ
คนคุม – เหวอออ

อั๊ก
อุ๊บ

เอลซ่า – หยุดเถอะ!!! เจราล!!!

เจราล – หยุดงั้นหรอ?
เธอเองก็เกลียดเจ้าพวกนี้เหมือนกันไม่ถูกหรอไง? เอลซ่า

เอลซ่า – ถะ . . . ถึงจะเกลียดก็เถอะ . . . แต่ว่าแบบนั้นมัน . . .

เจราล – ไม่ได้หรอก
ถ้าได้แค่นั้นน่ะ สัมผันถึงเซเรฟไม่ได้หรอกน่ะ

หน้า 13
คนคุม – อ้ากกกก

เอลซ่า – หึ

เจราล – ฮ่าๆๆๆๆๆ!!!!

เอลซ่า – เจราล . . . ได้สติคืนมาซักทีเถอะ . . . เป็นเพราะนายถูกทารุณมาตั้งกี่วันต่อกี่วัน
เจราล – ฉันยังสติดีอยู่น่า

เอลซ่า . . . มาทำให้ R ซิสเต็ม . . . ไม่ซิ “หอคอยแห่งวิมาน” นี่เสร็จสมบูรณ์ด้วยกันเถอะ
แล้วก็ คืนชีพให้กับเซเรฟ

เอลซ่า – อย่าพูดเรื่องบ้าๆแบบนั้น!!!
พวกเราจะออกจากเกาะนี้ต่างหากล่ะ!!!

หน้า 14
กรี๊ดดด

อุ๊บ
โอ้ย

อุ๊ย

เจราล – งั้นก็ได้

จะออกไปทั้งอย่างงั้นก็จะปล่อยให้ออกไปจากเกาะนี้ซักคนหนึ่งก็แล้วกัน

เอลซ่า – คนหนึ่ง?

เจราล – เจ้าพวกที่เหลือทุกคน ฉันขอก็แล้วกัน
การทำให้หอคอยแห่งวิมานนี้สร้างเสร็จสมบูรณ์จำเป็นต้องใช้แรงงานคนอ่ะนะ

หน้า 15
ไม่ต้องห่วงไปหรอก ฉันน่ะไม่เหมือนกับเจ้าพวกนั้น
ฉันจะให้ทุกคนสวมเสื้อ มีข้าวกิน มีเวลาพัก
ก็เพราะใช้กฏเกณฑ์คุมด้วยความกลัวกับพละกำลังผลงานมันออกมาไม่ค่อยดี

เอลซ่า – พูดอะไรน่ะ? ทุกคนตอนนี้อยู่บนเรือ! กำลังรอพวกเราสองคนอยู่น่ะ
ตอนนี้น่ะ คงไม่กลับมาทำงานในที่แบบนี้อีกแล้วล่ะ!!!

เจราล – เจ้าพวกนั้นพลาดแล้วที่ไม่ได้ให้ความหมายในการทำงานของพวกเราเลย
แต่ฉันน่ะ ให้ พวกเราทำงาน เพื่อนักเวทย์ผู้ยิ่งใหญ่ที่ชื่อว่า “เซเรฟ” ยังไงล่ะ

เอลซ่า – เจราล . . .
ขอร้องล่ะ รู้สึกตัวซักทีซิ

เอลซ่า – อ้อก

จะ . . .
เจ็บ . . .

หน้า 16
เจราล – ฉันไม่ต้องการเธออีกต่อไปแล้ว
แต่ว่า ไม่คิดจะฆ่าหรอก . . . ขอบใจเธอแล้วกันที่จัดการไอ้พวกก้างขวางคอพวกนั้นให้

ฉันจะปล่อยให้ออกจากเกาะไป
อยากจะดื่มด่ำกับอิสรภาพกิ๊กก๊อกนั้นก็ตามใจเธอ

เอลซ่า – เจ . . . ราล . . .

เจราล – ถึงฉันจะรู้ว่ามันแน่อยู่แล้วก็เถอะ แต่อย่าเอาเรื่องนี้ไปบอกใครเขาเข้าแล้วกัน
ขืนพวกรัฐบาลรู้เรื่องหอคอยแห่งวิมานนี่เข้าล่ะก็มีหวังเสียแผนหมดแหงๆ

รุ่งเช้าของวันที่ความแตกเมื่อไหร่ล่ะก็ เพื่อเป็นการทำลายหลักฐาน ฉันจะทำให้ทั้งหอคอยนี้ และก็คนที่อยู่ที่นี่ทุกคนสูญหายไปให้หมด
เธอเองก็อย่าได้ย่างกายมาแถวๆนี้อีกต่อไป ถ้ามีคนพบเห็นล่ะก็ ฉันจะเริ่มฆ่าคนๆแรก

นั้นซินะ เริ่มจากโชวก่อนเลยก็แล้วกัน

เอลซ่า – เจ . . . ราล

หน้า 17
เจราล – นั้นเป็นอิสรภาพของเธอยังไงล่ะ!!!! อยู่ต่อไปโดยที่แบกรับชีวิตของพวกพ้องไว้เลยซิ เอลซ่า!!!!
ฮ่าๆๆๆๆๆๆ!!!!!

หน้า 18

หน้า 19

หน้า 20
เอลซ่า – ฉันน่ะ . . .

จะสู้กับเจราลเอง . . .
** หยาดน้ำตากลายเป็นปลายหอก . . . ตัดขาดอดีต เพื่อเชื่อมต่อกับอนาคต!! **

Thank you for reading . . .