One Piece 371

Please read this thread for more information: Here

Translated in: before 18 Nov. 2005

วันพีซ ตอนที่ 371 – กัปตันทีโบนผู้น่ายกย่อง
หน้า 2 –
ลูฟี่ – เราถึงหรอยัง บัชชิ่งทอมอ่ะ
นามิ – พัฟฟิ่งทอมต่างหาก เข้ามาข้างในเถอะ ลูฟี่ นายเพิ่งเปลี่ยนเสื้อแล้วก็เปียกอีกแล้ว
ลูฟี่ – ไม่เป็นไรน่า ฉันชอบตรงนี้
พวกแฟรงกี้ – โกมุโกมุ
ลูลู – ปืนใหญ่

หน้า 3 –
ทั้งคู่ – 300 ปอนด์ *อันนี้สับกับที่ลูลูพูดนะครับ เพราะเขาไม่เรียกกันว่า 300 ปอนด์ปืนใหญ่หรอก ในไทยอ่ะครับ*
ทั้งหมด – เราหนีลากูนน่าได้แล้ว
โซโล – เลิกเล่นได้แล้ว เจ้าพวกนี้
ทั้งคู่ – ก็มันน่าเบื่อนี่
โซโล – งั้นก็ทำความสะอาดอาวุธซะซิ เจ้าพวกงี่เง่า
ลูฟี่ – เฮ้ ทุกคน ฉันเห็นรถไฟข้างหน้าด้วยแหละ
พวกแฟรงกี้ – หา
ทุกคน – พัฟฟิ่งทอมใช่ไหม
โคโคโร่ – มันไม่เร็วไปหรอกหรอ

หน้า 4 –
พวกรัฐบาล – บ้าจริง แล้วพวกเราจะเป็นไงต่อไปเนี่ย พวกเราไม่มีเครื่องยนต์ งั้นก็ต้องรอความช่วยเหลืออย่างเดียวเลยอ่ะซิ หวอ เรากำลังโยกเยกไปมา แล้วมันเกี่ยวอะไรกับตอนนี้ในพายุนี้ล่ะ เฮ้ ทุกคน มีบางอย่างกำลังมาทางนี้จากด้านหลัง อะไรนะ เรือกู้ภัยหรอ ไม่ใช่ มันตามรางอยู่นี่ ราง เป็นไปไม่ได้น่า มันมีรถไฟทะเลแค่ขบวนเดียวในโลก อีกอย่าง ไม่มีใครสามารถออกจากวอเตอร์เซเว่นได้หลังขบวนนี้นี่

หน้า 5 –
พวกรัฐบาล – มีอะไรกำลังมาหรอ
พวกแฟรงกี้ – ก็ มันก็รถไฟทะเลอ่ะนะ แต่ไม่มีเครื่องยนต์ แค่คันรถนิ่งเป็นตายคันหนึ่งนะ
โซโล – อะไรนะ
ไทลุสตัน – มันเกิดอะไรขึ้นนะ
ลูลู – พวกนั้นโดนปล่อยล่ะมั่ง
ชอปเปอร์ – ซันจิกับอุซปอาจจะอยู่ในนั้นก็ได้
มอส+กีวี – หรือแฟรงกี้
พาวลีย์ – เฮ้ย เราจะชนพวกนั้นไม่ช้าก็นานนะ แบรกใช้ได้หรอเปล่า
โคโคโร่ – ไม่มีหรอกนะ มันขึ้นอยู่กับพวกนายแล้ว
ชิมมีนี่ – พวกเรากำลังจะชน

หน้า 6 –
ชอปเปอร์ – ลูฟี่ นายจะทำอะไรน่ะ
ลูฟี่ – ไปดูว่าในนั้นมีอะไร โกมุโกมุโนร็อกเก็ตโต้ (จรวดยางยืด)
พวกรัฐบาล – หา อ้าก

หน้า 7 –
ลูฟี่ – ทำได้แล้ว
พวกรัฐบาล – นายเป็นใคร เดี๋ยวซิ นั้นมันเจ้าหมวกฟางลูฟี่ไม่ใช่หรอ
ลูฟี่ – เฮ้ย ซันจิ นายอยู่ไหม (อุซป)อยู่ไหม
พวกแฟรงกี้ – ฉันยังเห็นเขาอีกแล้ว
ลูฟี่ – (ไม่อยู่อ่ะ)
พวกแฟรงกี้ – เขาบอกว่าไม่มีใครอยู่แต่กลับโดนยิงเนี่ยนะ
ลูลู – ถ้างั้นพวกเงาที่เราเห็นก็เป็นพวกรัฐบาลซินะ
พวกแฟรงกี้ – พวกเราทำไงดีถ้างั้น เราน่าจะหลบก่อนที่จะเจอปัญหาใหญ่นะ งั้น พวกเราจะแยกส่วนมันก่อนที่จะชน
ไทลุสตัน – ได้เลย ว่าใจพวกเราเถอะ
ลูฟี่ – เฮ้ โซโล
ลูลู – เฮ้ โรโรโนอา เขาเรียกนายอยู่นะ

หน้า 8 + 9 –
ลูฟี่ – ตัดไอ้นี้ที่ซิ มันขวางทางนะ
โซโล – ได้
ทุกคน – ได้หรอ
โซโล – รอยแยกแห่งเมืองเก่าตัดผ่านไปซะ นีโทเรียว อีไอไรโชมอน (วิชาดาบ 2 เล่ม ประตูแห่งความล้มสลาย)

หน้า 10 –
ทุกคน – เหวอ
ลูฟี่ – โอ้
พวกรัฐบาล – เหวอ

หน้า 11 –
ลูลู – พวกนายรู้ไหม ถ้าพวกนายยังทำอะไรแบบนั้นอีก ฉันขอบอกนายไว้ก่อน
ลูฟี่ – นายได้ยินที่ฉันบอกให้เขา “ตัดไอ้นี้” ใช่ไหม
ลูลู – ฉันไม่คิดว่าเขาจะทำได้นะซิ
พวกแฟรงกี้ – แล้วเจ้าปีศาจนั้นก็ไม่ใช่หัวหน้าของพวกเราด้วย
โซโล – เฮ้ย เดี๋ยวก่อนนะ
พวกบนรถไฟ – หา ทุกคนดูนั้นซิ สัตว์เจ้าทะเล โดนผ่าเป็น 2 ท่อน นั้นมัน 5 เท่าของรถไฟเลยนะ
โซโล – *คนที่ทำเรื่องนี้ . . . อยู่ข้างหน้านั้น*

หน้า 12 –
ทีโบน – ฮ่าฮ่าฮ่า ฉันแทบไม่อยากเชื่อตัวเองเลย ว่าจะติดกับของศัตรูได้ ช่างหน้าอายจริงๆ
ซันจิ – แล้วเดินทางโดยสวัสดิภาพล่ะ
ทีโบน – ฮ่า ฉันต้องตามรถไฟทะเลไปให้ได้ ถ้าคนชั่วที่เราต้องจัดการออกไปสู่โลก เลือดแห่งความบริสุทธิ์ต้องเสียไปมากแค่ไหน ฮ่า ฉันจะโชว์ให้ดูความยุติธรรมมันมีจริงแม้แต่ในชีวิตอันไม่ยุติธรรมนี้ แม้คลื่นพวกนี้จะกระชากซี่โครงออกจากตัวฉันก็ตาม

หน้า 13 –
ทีโบน – ฉันต้องปกป้องคนบริสุทธิ์เพื่อให้เขาอยู่ได้ถึงวันพรุ่งนี้ ฮ่าฮ่า *นั้นมันอะไร รถไฟทะเลหรอ รถไฟขบวนใหม่ มีบางอย่างอยู่ในนั้น*
เสียงจากรถไฟทะเล – ฉันเห็นคนอยู่ข้างหน้า

หน้า 14 –
พวกแฟรงกี้ – หา นั้นมัน . . . นักตัดเรือ
มอส+กีวี – หา
ลูฟี่ – นักตัดเรือหรอ
พวกแฟรงกี้ – นั้นก็คือกัปตันทหารเรือ ทีโบนนักตัดเรือ เขาตัดเรือโจรสลัดเหมือนตัดสเต็ก เขามาทำอะไรที่นี้ ทุกคน เตรียมยิงได้ โอ้
ลูฟี่ – เดี๋ยวก่อน
พวกแฟรงกี้ – อะไรล่ะ เราต้องรีบก่อนที่เขาจะตัดพวกเราเป็น 2 ท่อนนะ
ลูฟี่ – พวกนายไม่ได้ดูก่อนหน้านี้หรอ ให้โซโลจัดการเถอะ
โซโล – ฉันจะบอกแค่ครั้งเดียว เปิดทางให้ฉัน
ทีโบน – *พวกนั้นตามรางมาหรอ งั้นพวกนั้นผ่านไม่ได้หรอก พวกนั้นทำอะไรกับทหารของฉัน*

หน้า 15 –
ทีโบน – นี้คือทางสู่ความยุติธรรม *พวกของนิโคโรบินหรอ งั้นนักดาบนั้นก็เป็นนักล่าค่าหัวซิ* ฉันคือกัปตันทหารเรือ ฉันไม่มีทางพ่าย ฉันจะผ่านายเป็น 2 ท่อนซะ
โซโล – ฉันไม่คิดอย่างนั้นหรอกนะ เป้าหมายของพวกเรา *หมอนี้เก่งแฮะ* อยู่ข้างหน้านายต่างหาก
ทีโบน – มาเลย ฉันไม่ค่อยชอบพวกซุ่มตีหรอกนะ ซึ่งๆหน้าและขาวสะอาด โบน
โซโล – ซันโทเรียว กีวคี . . . (วิชาสามดาบ วัวปีศาจ . . . )

หน้า 16-17 –
ทีโบน – โอโดริ (นกยักษ์) *มันมองทะลุหรอ*
โซโล – ยูซูเมะ (กลีบเท้าแห่งความกล้า)

หน้า 18-19 –
พวกแฟรงกี้ – โอ้ เขาชนะนักตัดเรือได้
โซโล – ฮ่า เป็นความพยายามที่น่าชื่นชมมาก พยายามตามรถไฟทะเลกลางพายุอย่างนี้ แต่เราจำเป็นต้องหยุดนาย

หน้า 20 –
โซโล – ไม่แปลกที่ความยุติธรรมของนายมันหนักอึ้ง แต่เรามีเรื่องหลายอย่างที่หนักอยู่บนหลังเรา
พวกรัฐบาล – เร็วเข้า กัปตันทีโบนกำลังอยู่ในอันตราย พวกนั้นอาจจะข้ามเขาไปได้ เฮ้ย กัปตันทีโบนก็ตัดพวกนั้นซะ
นามิ – งั้น นั้นก็เป็นการกระทำของซันจิคุง
ลูฟี่ – งั้นเราก็ใกล้ถึงแล้วซิ เอาล่ะ ไปเลย ร็อกเก็ตแมน ศัตรูอยู่ใกล้ๆแล้ว พวกเราจะไปจัดการเจ้าคนนกพิราบนั้นกัน
ทุกคน - โอ้

Thank you for reading . . .