One Piece 381

Please read this thread for more information: Here

Translated in: before 18 Nov. 2005

วันพีซ ตอนที่ 381 – ไล่ออก
หน้า 2 –
พวกรัฐบาล – นักดาบนั้น ฉันรู้จัก นั้นมันลูกมือของโจรสลัดหมวกฟาง นักล่าโจรสลัด โซโล
ซันจิ – ฮ่า ฮ่า ดูซิ พวกนั้นมันเรียกนายว่าลูกมือด้วย
โซโล - . . . แต่นายไม่ได้โดนเรียกชื่อด้วยซ้ำ ดังนั้นนายน่ะต่ำกว่านั้นอีก อย่าโจรสลัด ก แบบนั้นล่ะ
ซันจิ – ไม่เอาโว้ย
โซโล – ถ้างั้น ข ก็ได้
ซันจิ – แกนะแก ถ้าฉันมีค่าหัว มันจะต้องมากกว่าแก 2 เท่า ไอ้สมองถั่ว
โซเกะคิงส์ – พวกนาย เลิกซะทีเหอะ กระซิบซิ
ชอปเปอร์ – โซเกะคิงส์ เราอยู่ไกลไปน่ะ

หน้า 3 –
พวกรัฐบาล – ดูนั้นซิ ยังมีคนอื่นออกมาจากรถนั้นอีกด้วย
โซเกะคิงส์ – เราถูกพบแล้วหรอเนี่ย
พวกรัฐบาล – น่าจะมีคนอื่นอยู่ในนั้น ระเบิดรถไฟนั้นไปเลย
ซันจิ – เดี๋ยวซิ ในนั้นยังมีคุณนามิอยู่นะ
โซเกะคิงส์+ชอปเปอร์ – เหวอ

หน้า 4 –
อุซป – เหวอ ช่างน่า . . .
ชอปเปอร์ – ไม่เป็นไรใช่ไหม โซเกะคิงส์
โซเกะคิงส์ – ม . . . ม . . . ไม่เป็นไรอ่ะ ไม่เป็นไร
ทหารเรือ – เดี๋ยวก่อน อย่าเพิ่งยิง
พวกรัฐบาล – มีอะไรหรอ
ทหารเรือ – ดูนั่นซิ
โคโคโร่ – หยุดก่อน ฉันเป็นผู้สูงอายุน่ะ
ชิมมินี่ – และก็เด็กกับสัตว์ตัวเล็กๆ พวกเราอ่อนแออยู่แล้ว

หน้า 5 –
โคโคโร่ – พวกโจรสลัดหมวกฟางบังคับให้เราขับรถไฟนี่มา
พวกแฟรงกี้ – ตัวประกันแบบไหนบ้างล่ะที่เมาเหล้า
ทหารเรือ – อันตรายอะไรอย่างนี้ พวกเราเกือบจะทำร้ายตัวประกันแล้ว
พวกรัฐบาล – เอาผู้หญิงแก่ เด็ก และก็สัตว์ตัวเล็กๆมาเป็นตัวประกัน ไอ้โจรสลัดพวกนั้นมันช่างขี้ขลาดจริงๆ
ทหารเรือ – อะไรน่ะ ควันออกมาเหมือนเมฆเลย
นามิ – “คูลบอล” รวมกันกับ “ฮีทบอล” ทำให้ความชื้นในอากาศกลายเป็นเมฆ
ซันจิ – อ้าาา คุณนามิออกมาได้แล้ว

หน้า 6 –
นามิ – ไม่น่าถึงได้เรียกว่า “เพอร์เฟ็ต ครีมาแท็ก” ความเร็วและขนาดคนละระดับกันเลย เปิดโอกาสให้ฉันทดลองพลังของสายฟ้าเถอะนะ
พวกแฟรงกี้ – พี่สาวคนนั้นคิดจะทดลองอะไรน่ะ
นามิ – “ทันเดอร์โบลท์ เทมโป” หวาาาาาาาา

หน้า 7 –
นามิ – นี่มันไม่มีข้อยกเว้นเลยหรอไง
โซเกะคิงส์ – เจ็บ
ชอปเปอร์ – โซเกะคิงส์ นามิ ทำไมต้องฝาดโซเกะคิงส์เขาด้วยล่ะ
นามิ – มันก็โอเคอยู่แล้วล่ะ แบบนี้น่ะ
โซเกะคิงส์ – อย่าตีฉันซิ ปัญหาอยู่ที่การใช้ของเธอต่างหาก และมากกว่านั้น อุซปคุงเขาบอกว่าเขาจำไม่ได้ว่าใส่ความสามารถพวกนั้นลงไปเลยนะ แต่ก็เถอะ เป็นพลังที่สุดยอดมาก พวกเราจัดการไปได้หลายคนเลยน่ะเนี่ย

หน้า 8 –
โซโล – ยัยบ้านามิ เธอทำอะไรของเธอน่ะ
ซันจิ – คุณนามิ คุณนามิทำให้ผมคิดถึงความช็อกของผมตอนแรกที่เราพบกัน
นามิ – ขอโทษเขาซะ โซเกะคิงส์
โซเกะคิงส์ – เธอก็ขอโทษเองซิ ยัยบ้า
ตระกูลแฟรงกี้ – อะไรกันนะ กองโจรนี่ ฉันคิดว่าพี่สาวคนนั้นเป็นแค่คนสนับสนุนเฉยๆซะอีก แต่เขาก็มีพลังในการต่อสู้เหมือนกันนี่
โซโล – ว่าแต่ แล้วไอ้หน้าโง่ที่มันวิ่งมาก่อนหน้านี่ไปไหนแล้วล่ะ
นามิ – เกาะนี้ก็ไม่ใช่เล็กๆเลยนะ ถ้างั้น ถ้าพวกเราต้องตามหาเขาล่ะก็ . . .

หน้า 9 –
ทุกคน – ก็ต้องอยู่ตรงนั้นแน่ๆ พวกเราต้องตามเขาไปให้ได้
โฮบันไท – การที่เข้ามาในเอนิเอซล็อบบี้ โจรสลัดพวกนั้นก่อความวุ่นวายไปหมด ฉันไม่ให้อภัยเด็ดขาด

หน้า 10 –
*ในเกาะหลัก*
ทหารเรือ – ย้า / อุ๊บ / เหวอ

หน้า 11 –
ลูฟี่ – โกมุ โกมุ โน ยาริ (หอกยางยืด)
พวกรัฐบาล – ไอ้หมอนั้น มันขึ้นไปบนต้นไม้แล้ว
ลูฟี่ – ไม่จบไม่สิ้นซักที อย่างนี้ฉันไปต่อไม่ได้เลยนะเนี่ย

หน้า 12 –
ลูฟี่ – เอ๋ พวกนั้นกำลังวิ่งไปอีกทางหรอ
พวกรัฐบาล – พวกนายครึ่งหนึ่งไปอยู่ที่ประตูหน้าเกาะหลัก ประตูถูกทำลาย และพวกโจรสลัดก็กำลังบุกเข้ามาแล้ว พวกเราต้องหยุดพวกนั้นให้ได้ ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม
ลูฟี่ – พวกนั้นมาถึงแล้วหรอ ดีเหมือนกัน อะไรๆจะได้ง่ายขึ้นหน่อย เหวอ
ทหารเรือ – โอเค / บ้าเอ้ย
ลูฟี่ – พลาดแล้วล่ะ
ทหารเรือ – เขาไปทางนั้นแล้ว

หน้า 13 –
*เอนิเอซ ล็อบบี้ หน้าประตูหน้าเกาะหลัก*
โฮบันไท – พวกเรา โฮบันไท ได้รับส่งมาให้เฝ้าประตูตรงนี้ พวกเราไม่เคยหันหลังให้ใครทั้งนั้น จะไม่ให้ผ่านตรงนี้ไปได้แม้แต่คน ยอมแพ้ซะ พวกแก
นามิ+โซเกะคิงส์ – ถ้าดูใกล้ๆแล้ว ศัตรูมีอยู่มากเกินไป
พาวลีย์ – เดี๋ยวก่อน

หน้า 14 –
พาวลีย์ – ขึ้นมาเลย
โซเกะคิงส์+นามิ – พวกเราปลอดภัยแล้ว
พาวลีย์ – อย่าลืมซิ ว่าพวกนายมาทำอะไรที่นี่ ที่นี่ไม่ใช่ที่ๆพวกนายจะสู้นะ

หน้า 15 –
ซันจิ – ก็จริงอ่ะนะ ดวงอาทิตย์ได้ตกแน่กับกองทัพแบบนี้น่ะ
พาวลีย์ – จับเชือกไว้ ไปกันเลย ไปข้างหน้าเลย
ทหารเรือ – พวกศัตรูกำลังจะหนีไปแล้ว เหวอ ถอยทัพก่อนเร็ว นั้นมันคิงส์บลูจากวอเตอร์เซเว่นนี่ เตรียมปืนใหญ่
เสียง – ตระกูลแฟรงกี้ จับโกโมร่าไว้เร็ว พวกเราจะบุกเข้าไปหลังโซโดม

หน้า 16 –
โคโคโร่ – กั๊กๆๆ แรงเยอะกันจังเลยนะ
ชิมมินี่ – ลุยเลยๆๆ
โคโคโร่ – อย่าตายล่ะ
โฮบันไท – บ้าเอ้ย พวกเราไม่ยอมให้ทำแบบนั้นได้หรอก กองกำลังสุนัขไม่แพ้พวกปลาพวกนั้นหรอก กระโดดเลย
โซเกะคิงส์ – พวกนั้นกำลังจะกระโดดขึ้นมาแล้ว
นามิ – ไม่นะ
พาวลีย์ – จับบังเหียนไว้ให้หน่อยซิ
ซันจิ – นี่นาย

หน้า 17 –
พาวลีย์ – ถ้านายเจอไอ้พวกนั้น บอกพวกมันด้วยว่าพวกมันโดนไล่ออก
โซโล - ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม
แซมไบ – พวกเราปล่อยให้เป็นหน้าที่ของนายแล้วนะ กาเลร่า
โฮบันไท – ฉันจะเสียบพวกนายซะ

หน้า 18 –
พาวลีย์ – “ฮาฟน็อตแอร์ไดวฟ์”
พวกรัฐบาล – เหวอ พวกโฮบันไทถูกจัดการแล้ว
โฮบันไท – พวกไม่เจียมตัว ไม่มีวันที่พวกมนุษย์ธรรมดาจะไล่ตามเราได้ทันหรอก พวกเราจะจัดการพวกนั้นก่อนที่มันจะรู้ตัว โอ้วววว

หน้า 19 –
พวกรัฐบาล – พวกเขาถูกจัดการอีกแล้ว พวกนั้นมันเป็นใครกันแน่
ชอปเปอร์ – พวกนั้นแข็งแกร่งจัง
พาวลีย์ – พวกเราต้องรับผิดชอบตรงนี้

Thank you for reading . . .