Code:Breaker 220

ตรงๆเลยนะ ผมอยากแปลไทย อยากฝึกการแปลภาษาไทย แต่ไม่รู้จะแปลอะไร ยอมรับนะ ว่าผมกลับมาแปลเรื่องนี้ ส่วนหนึ่งเพราะหมั่นไส้พวกกลุ่มแสกนอังกฤษ ผมบอกให้เขาขออนุญาตผมก่อนเอาคำแปลของผมไปใช้ แต่นี่เล่นเอาไปใช้ดื้อๆเลยไม่มาขอซักคำ อยากโลภมากกันดีนัก เลยขอตอกกลับไปซักดอกล่ะกัน แต่อีกส่วนหนึ่งคือ อยากหาเรื่องแปลไทยอ่ะ จากใจจริงเลย -_-"

ที่คิดเอาไว้ก็มี Karneval (แต่เรื่องนั้นพออ่านไปได้ซักพัก เริ่มรู้สึกว่ามีหวังต่อให้ผมแปลก็แปลได้ไม่ถึง 5 ตอนก็เลิกแหงๆ) Hataraku Maou-sama (อันนี้แปลแน่นอน แต่ผมไม่อนุญาตให้ใช้เป็นแสกนเลชั่นนะ เพราะถึงผมจะมาแปลแบบนี้ แต่ก็ไม่ได้แปลเพื่อไปขัดคนแปลไทยที่เขาทำอยู่แล้ว ผมแปลแค่เอาสนุกๆของผมพอ) พวกเื่รื่องตระกูลเทลส์ออฟ ผมแปลไปก็ไม่แน่ใจว่าจะมีใครอ่านรึเปล่าอีก เพราะมันเป็นเกม และคนเล่นเกมส่วนมากก็ไม่มาอ่านการ์ตูนที่มาจากเกมอยู่ดี ว่าจะลองอนิเมะบ้าง แต่ผมไม่ค่อยคุ้นเคยกับกลุ่มแฟนซับ แถมการแข่งขันทางเขาสูงกว่าทางเราอีก เพราะการ์ตูนที่ออกฉายมีจำนวนจำกัดตามซีซั่นนั้นๆเท่านั้น และทุกเรื่องได้รับความสนใจใกล้เคียงกันหมด เลยคิดว่า ไม่เอาดีกว่า แต่จะแปลอะไรกลับคิดไม่ค่อยออกแล้ว เรื่องที่ผมอยากทำผมดันทำเป็นอังกฤษไปซะหมด (เพราะคิดว่าคนไทยเดี๋ยวก็เอาไปแปลกันเองได้แหละ ถ้ามีแปลอังกฤษออกมาแล้ว) มาตอนนี้เลยคิดไม่ออกเลยว่าจะแปลอะไรเป็นไทยดี - -"



โค้ดเบรกเกอร์
โค้ด:220 "เอลพิสแห่งความชั่ว (1) ~ ความสิ้นหวัง"
หน้า 1
รุย - ซากุระ...โคจิ!?
** บางอย่างในตัวซากุระเปลี่ยนไปหลังจากที่มิชิรุถูกกำจัด!! **

รุย - เป็นอะไรไปน่ะ!? หรือว่า...

เธอบาดเจ็บตรงไหนเรอะ...

โอกามิ - ถอยออกมา องค์ชาย!!

หน้า 2-3
** สถานการณ์ทุกอย่างเปลี่ยนผันเพราะการล้มสลายของซากุระ!? **

รุย - เหวอ!!

พ-...พลังสายพันธ์หายาก!? นี่เธอ จู่ๆก็ปล่อยพลังออกมาแบบนี้
ทำอะไรน่ะ!!
ซากุระโคจิ!!

เฮ้ย!!
ซากุระโคจิ!!
เป็นอะไรไปน่ะ!?

หน้า 4
นายก - ในที่สุดก็ตื่นขึ้นมาแล้วซินะ
ฉันรอคอย
วันนี้มานานแสนนาน

โอกามิ - นายพูดอะไร...

หน้า 5
...ก-
"กล่อง" กำลังเปลี่ยนรูปไป!?

นายก - คนที่จะเปิด "กล่องแพนโดร่า" อย่างสมบูรณ์และปลดปล่อยพลังการดับสูญออกมาได้ ไม่ใช่ฉัน...
แต่เป็นเธอผู้นี้ซึ่งเป็น "กุญแจดอกสุดท้าย" และผู้สร้าง "กล่อง" นี้ขึ้นมาเมื่อนานมาแล้ว...

เชิญท่าน...
ตัดสินใจได้เลย...

หน้า 6
ซากุระ - เป็นอะไรรึ?

ทุกคน...
ตายหมดเลย

อืม...นั้นซินะ

ฉันก็กลัว "ความตาย" เหมือนกัน...ไม่อยากให้ใครตายทั้งนั้น
แต่ว่า...
ซักวัน ไม่ว่าคนจะชั่วแค่ไหน ฉันต้องสื่อความสำคัญของชีวิตให้พวกเขารู้ให้ได้แน่นอน

หน้า 7
เหมือนที่ได้ทำกับทุกคน...

[ถูกมั้ย?...โอกามิ]
[ซักวันนายเอง...]

แต่ว่า

ของแบบนั้น
มันก็แค่คำโกหกทั้งเพ

หน้า 8
"อิโนะอิจิ"...
อาจารย์คันดะ!!
ท่านมิชิรุ!!

ต่อให้กำจัดคนชั่วได้ แต่ข้างหน้าก็มีแต่คนชั่วรออยู่ดี
พวกมันเหยียบย้ำความหวังเพียงเล็กน้อยได้อย่างหน้าตาเฉย...

ใน "วันนั้น" ฉันได้ผนึกพลังดับสูญเอาไว้ใน "กล่อง" นี้เพื่อที่จะช่วยโลก
แต่สุดท้ายก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง

...ไม่มีอะไร

หน้า 9
ไม่มีอะไร!!
ไม่มีอะไรเลยซักอย่าง!!

ฉัน...ไม่อยากเห็นของแบบนี้อีกแล้ว
เหนื่อยมาพอแล้ว

โลกนี้น่ะ
น่าจะ...

หน้า 10-11
[หายๆไป...]
[ซะให้หมดเลยก็ดี!!]

หน้า 12
เฮย์เกะ - เมื่อกี้นี่มัน
มัน...
หรือว่า...
ว่า...
ว่า...

ยุกิฮินะ - มองไปทางไหน...

ของนาย!!

ร่างโฮโลแกรมแสงยักษ์นั้น ถึงพละกำลังจะมี
แต่ก็แค่ภาพลวง เคลื่อนไหวอะไรก็เชื่องช้า

หน้า 13
เฮย์เกะ - มันก็ไม่...
ไม่...
ไม่...
ถูก...

อั๊ก!!
อั๊ก
อั๊ก

หน้า 14
อุ๊ก

นาย...
ทำอะไร...

ยุกิฮินะ - ก็นายกิน "สิ่งนั้น" ของฉันเข้าไปยังไง
น้ำนั้นน่ะ

ด้วยพลังพิเศษ "สสารน้ำ" ของฉัน ฉันสามารถเปลี่ยนเลือดในตัวเองให้กลายเป็นไอ เพื่อให้นายสูดเข้าไปโดยไม่รู้ตัว และทำให้มันแข็งตัวในทันทีเพื่อให้เกิดแท่งน้ำแข็งเลือดแทงนายจากด้านใน
[ไอละอองเลือดของยุกิฮินะ]
[แท่งน้ำแข็งเลือดที่แข็งตัวแล้ว]
ต่อให้จะมีพลังพิเศษอะไร ก็ไม่สามารถดึงเอาเลือดนั้นออกจากร่างได้หรอก

...ก่อนตาย บอกฉันมา
ทำไมถึงไม่ฆ่าฉัน แต่กลับไปขอยืมพลังจากเซ็ดเพื่อทำให้ฉันกลายเป็นอมตะ?

เฮย์เกะ - [ฮินะ...]
[ขอแค่คุณเชื่อใจผมก็พอแล้วครับ]

ยุกิฮินะ - หรือว่านายยัง...

หน้า 15
ยุกิฮินะ - อะไรน่ะ?

เฮย์เกะ - ...นี่มัน

ยุกิฮินะ - พลังดับสูญ!!

หน้า 16
เอ๋ะ!?
อะไรนะ?
จู่ๆตึกก็หายไป...

หน้า 17
รุย - น-...นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่เนี่ย...

ยูกิ - ยะ...
แย่แล้ว...

ทั้งเมือง
ทั้งผู้คน
ทุกอย่าง...
กำลังถูกพลังดับที่เร็วและใหญ่โตกว่าเดิมเป็นสิบเท่ากลืนกินเข้าไปอยู่...!!

หน้า 18
นายก - ตัวจุดชนวนคือความสะเทือนใจต่อ "ความตาย" อย่างรุนแรง
อย่างที่เฮย์เกะคุงบอกจริงๆด้วยซินะ

[ตัวชนวนหลักก็น่าจะเป็นความสะเทือนใจอย่างรุนแรงที่มีต่อ "ความตาย"]

ความชั่วที่ต่อให้ฆ่าแล้วฆ่าอีกก็ไม่มีวันหมดสิ้นไป...
"ความตาย" ที่ไร้ซึ่งเหตุผล
ฉันรู้อยู่แล้ว ว่าถ้าเขาสัมผัสกับความสิ้นหวังที่ไม่มีวันจบวันสิ้นบนโลกนี้ เขาจะต้องเป็นแบบนี้แน่นอน

เขาจะตัดสินใจทอดทิ้งโลกใบนี้
และเปิด "กล่องแพนโดร่า" อย่างสมบูรณ์

รุย - ...ซะ-

ซากุระโคจิเนี่ยนะ จะเปิด "กล่อง" ด้วยตัวเอง...?
แล้วปลดปล่อยพลังดับสูญนั้น?

หน้า 19
แก!! เลิกพร่ามเรื่องบ้าๆเอาแต่ใจพรรคนั้นได้แล้ว!!
แกกำลังควบคุมซากุระโคจิ...

...ซะ...

ซากุระ...
โคจิ!?

หน้า 20
อำนาจการควบคุมไม่ได้อยู่กับฉัน...
ท่านผู้นี้ต่างหาก คือผู้ที่จะทำให้โลกอันโง่เขลานี้ได้พบกับจุดจบ

ราชินีแห่งการทำลายล้าง!!
** ตัวตนอาถรรพ์ของซากุระได้ลืมตาตื่น และจะนำจุดจบมาสู่โลกใบนี้!? **

next: มิตรในวันนี้คือศัตรูในวันหน้า!!
to be continued