Hataraku Maousama! 10

หลงรักเรื่องนี้จัดครับ...ถึงขั้นอ่าน LN เกือบจบไปแล้วเล่มหนึ่ง *ยืดอกภูมิใจเพราะก่อนหน้านี่เคยแต่อ่านไปได้แค่ครึ่งเล่มก็เลิกอ่าน* (แต่ผมสปอยตัวเองมาเยอะอ่ะครับ จากวิกีญี่ปุ่น เลยพอรู้เรื่องตัวละครคร่าวๆหมด ทั้งเรื่องอดีตของจอมมารกับอาชิยะ เรื่องของเซฟิรอทกับอลัสรามุส เรื่องความสัมพันธ์ที่แท้จริงระหว่างจอมมารกับผู้กล้า เรื่องของเทวดากับโลกสวรรค์ ฯลฯ)



ฮาทาราคุ มาโอซามะ! (ท่านจอมมารสู้งาน!!)
ตอนที่ 10 "จอมมาร พยายามได้ดีมาก"
หน้า 1
** ผู้กล้าเอมิเลีย ปลดปล่อยพลัง! **
ลูซิเฟล - [พลังศักดิ์สิทธิ...!!]

ระดับของดาบ...ปลดปล่อยได้แค่ขั้นแรกเท่านั้นเองเร้อ?
ชักเริ่มไม่มั่นใจนิดๆแล้วซิ

แต่ก็เอาเถอะ พวกนั้นเองก็คงใช้พลังได้ไม่เต็มที่เหมือนกัน
จะมาพะวงกับเรื่องรูปร่างตอนนี้ไม่ได้

หน้า 2
ขุนพลปิศาจลูซิเฟอร์! คนนอกรีตอัลบ้า!
บาปที่พวกนายได้กระทำไว้ต่อโลก...
ฉันจะให้พวกนายชดใช้ ณ บัดนี้!

หน้า 3
มาโอ - โห! โคตรเท่ห์!
เอมี่ - หนวกหูน่า!

พอฉันเสร็จกับเจ้าพวกนั้นแล้ว ฉันจะมาเก็บนายต่อ เตรียมใจไว้ได้เลย!
มาโอ - เอ่อๆ
ช่วยจัดการให้มันเร็วหน่อยแล้วกัน

...แต่ก่อนหน้านั้น

หลับกันไปก่อนแล้วกัน!

หน้า 4
เอมี่ - นี่! ทำอะไรของนายน่ะ!
มาโอ - อาคมเวทย์น่ะ
ก็นี่มันไม่ใช่โชว์ที่ควรจะดูนี่หว่า

ฉันไม่อยากให้พวกสื่อแห่กันมาทำข่าวตรงนี้
เลยสร้างมิติครอบคลุมพื้นที่แถวนี้ทั้งหมดน่ะ

เอมี่ - สร้างมิติครอบคลุม...
[ถึงจะพูดดูง่าย แต่ต้องใช้พลังขนาดไหนเชียวถึงจะทำแบบนั้นได้...]

หน้า 5
มาโอ - ดังนั้นอย่าปล่อยให้พวกนั้นหนีไปได้เชียวนะ
ขืนปล่อยไปมีหวังงานเข้าแน่...

...ฮึบ!
ลูซิเฟล - ดูท่า

ฉันคงต้องเอาจริงด้วยเหมือนกันซินะ!!

ฮ่าห์!!

หน้า 6
มาโอ - โอ้ยๆๆๆ!

นี่หล่อน! ทำอะไรน่ะ!
เอมี่ - โทษที! มันบังเอิญน่ะ!

ฮ่าห์!
ลูซิเฟล - อุ๊ก...

หน้า 7
คิดว่าจะตามฉันทันรึ!

เอมี่ - ...ยังอ่อนหัด

หน้า 8
ลูซิเฟล - เฮอะ ทำเป็นเก่ง!
ป้องกันก็เห็นจะได้ หลบก็ไม่เห็นจะพ้นเลยไม่ใช่เร้อ?

ความสามารถในการบินของเธอไม่ได้ขี้ของฉันแต่แรกแล้ว
แค่ถ่วงเวลาไปได้เรื่อยๆแบบนี้
ฉันก็จะชนะเพราะฉันสามารถคงพลังเวทย์ไว้ได้!

อาชิยะ - เสียใจด้วย แต่ไม่มีวันซะหรอก

หน้า 9
ถึงข้าไม่เคยแม้แต่จะคิดอยากจะร่วมสู้รบกับผู้กล้า
แต่ข้าได้สาบานว่าจะสวามิภักดิ์ต่อท่านจอมมารซาตาน

เพราะฉะนั้น ศัตรูของข้าในตอนนี้ก็คือเจ้า
ลูซิเฟอร์

ลูซิเฟล - แก...!
เอมี่ - นี่นาย!

หน้า 10
ลูซิเฟล - อัลชิเอล!

เอมี่ - ทำไมนายถึงกลับเป็นร่างเดิมได้?
อาชิยะ - ...ท่านจอมมารได้ประทานพลังเวทย์พอเพื่อให้ข้าหลุดพ้นจากสภาพใกล้ตายนั้น
ก็เท่านั้น

เอมี่ - งั้นเร้อ
แต่ถ้านายกลับร่างได้แล้ว นายหายหัวไปไหนมา?

อาชิยะ - กางเกงมันขาด เลยกลับไปเอาผ้าคลุมขุนพลปิศาจที่บ้านมา
เอมี่ - ...ยอมรับในความพยายามจริงๆ

หน้า 11
แต่ฉันไม่คิดจะตีสนิทกับนายหรอกนะยะ
อาชิยะ - ข้าก็่เช่นกัน

เมื่อเสร็จจากศึกนี้แล้ว พวกเราก็จะกลับไปเป็นศัตรูกันอีกครั้ง

เอมี่ - แบบนั้นก็ดีไป

อัลบ้า - เหวอ!

อาชิยะ - ข้าไม่ขอบใจเจ้าหรอกนะ ของแค่นั้นทำอะไรข้าไม่ได้อยู่แล้ว
เอมี่ - เจ็บตัวมาแล้วครั้งหนึ่งแล้วยังพูดโว้แบบนั้นได้อีกเร้อเนี่ย?

หน้า 12
ลูซิเฟอร์ - ไอ้สวะเอ้ย!
ถ้าแกคือหนึ่งในคนที่ไล่ต้อนจอมมารได้จริงๆ
ก็สู้ให้กับสมศักดิ์ศรีหน่อยเซ่!

อัลบ้า - อย-...อย่างนั้นข้าก็กลับไม่ได้พอดีซิ!?
ลูซิเฟอร์ - ถ้ามาแพ้ตรงนี้ก็กลับไม่ได้เหมือนกันแหละ!

อัลบ้า - ชิ...!

หน้า 13
มาโอ - เชี่ยเอ้ย...

ไหงตู...
กลายเป็นได้งานห่วยสุดเลยฟะ?

หน้า 14
ชิโฮะ - นี่ไม่ใช่...
หนังใช่มั้ย...?

หน้า 15
ลูซิเฟอร์ - ชิ...

เอมี่ - เท็นโคเอ็นซัน!
== ดาบสวรรค์อัคคี

ลูซิเฟอร์ - อุ๊ก...

อัลบ้า - เอมิเรีย เจ้าเสียสติไปแล้วรึ!
ร่วมรบกับปิศาจแบบนี้ เทพผู้พิพากษาไม่มีวันอภัยให้เจ้าแน่!

หน้า 16
เอมี่ - นายมีสิทธิอะไรจะมาพูดว่าฉัน

มาโอ - ยังมีหน้ามาพูดได้อีกนะ ไอ้โล้น

ลูซิเฟอร์ - ...ไม่ต้องมาพูดเลย

อาชิยะ - เจ้าไม่มีสิทธิพูดเรื่องนั้น

อัลบ้า - ...อุ๊ก

หน-...หนอย!
ไปให้พ้นนะ พวกชั้นต่ำ!

มาโอ - ศึกครั้งนี้มันก็แปลกจริงนั้นแหละนะ
*ครืน*
*ครืน*
*ครืน*
*ครืน*

ไม่รู้เลยว่าตกลงใครเป็นพวกเป็นศัตรู...

หน้า 17
มาโอ - เฮ้อ...
แบบนี้คงแก้ตัวอะไรไม่ได้แล้วซินะเนี่ย

เอมี่ - เท็นโควเฮียวบุ
== ดาบสวรรค์เหมันต์

ลูซิเฟอร์ - อุ๊ก
หา...!?

หน้า 18
เอมี่ - น้ำแข็งนี้สามารถแช่แข็งและจองจำปิศาจได้

เสร็จฉันล่ะ!
ลูซิเฟอร์ - อ้ากกก...!

อึก...!
*เปรี้ยะ*
*เปรี้ยะ*

เอมี่ - หนีไม่พ้นหรอก!

หน้า 19
อัลบ้า - อุ๊ก...!

ล-
ลูซิเฟอร์...!
ลูซิเฟอร์ - จัดการเองบ้างซิฟะ!

หน้า 20
มาโอ - หึๆๆ...
ฮ่ะๆๆๆ

หนักชะมัดยาดเลย ให้ตายซิ
แต่ฉันเก่งอยู่แล้ว! วางลงอย่างสวยงาม! เพราะงั้นก็โอเคแล้ว!

เอมี่ - จอมมาร...
อาชิยะ - ท่านจอมมาร...

มาโอ - เอาล่ะ ทีนี้ฉันจะได้สู้ซักที
รีบๆจัดการให้เสร็จดีกว่า...เพราะ

หน้า 21
ขืนปล่อยให้ช้า เดี๋ยวฉันก็ไปทำงานสายพอดี

เอมี่ - [อ๋อ...]
[เร้อ...]

มาโอ - ยิ่งวันนี้ฉันสัญญากับจีจังไว้ว่าจะสอนวิธีซ่อมตู้ไอติมด้วยนี่นะ

ชิโฮะ - เอ๋ะ...

เอมี่ - [รอยยิ้ม]
[ท่าทางน่ารักนั้นมันอะไร...]

อ่ะ

หน้า 22
มาโอ - เอาล่ะ...มาที่พวกแก
อัลบ้า - เหวอ

มาโอ - แกกล้าให้ฉันคนนี้ที่มีแผนว่าจะครองโลกนี้

มาทำงานกระจอกๆดีหนักนะ!

อัลบ้า - อุ๊ก!?

หน้า 23
ลูซิเฟอร์ - ท-...ท่านจอมมาร...

มาโอ - มาตอนนี้แล้ว ต่อให้แกจะมาเรียกฉันว่า "ท่าน" ฉันก็ไม่ดีใจหรอกนะเฟ้ย

หน้า 24
เฮ้ย เอมี่
คิดว่าควรจัดการหมอนี้ยังไงดี?
เอมี่ - นั้นซินะ
ก่อนอื่นเลยก็คงต้องให้มันรับผิดชอบที่ทำลายเมืองนั้นแหละ

มาโอ - เออ
...แล้วก็

ถ้าฉันไปทำงานสายล่ะก็ ลูซิเฟอร์...ทุกอย่างมันเป็นเพราะแก
เกิดฉันพลาดรางวัลพนักงานดีเด่นขึ้นมา แกจะรับผิดชอบยังไง?
ห๊า?

ลูซิเฟอร์ - พ-พูดเรื่องอะไรน่ะ!!
อาชิยะ - ท่านกำลังพูดในสิ่งที่พวกเราไม่มีวันเข้าใจได้อยู่...

หน้า 25
มาโอ - เป็นว่า ฉันขอพลังเวทย์ของแกไปก่อนล่ะ

เอมี่ - แล้วค่อยลงทัณฑ์นายหลังจากนั้น

ลูซิเฟอร์ - อึก...

มาโอ - ถ้าแกเป็นขุนพลปิศาจจริง...

หน้า 26
ก็จงเตรียมใจไว้อย่างลูกผู้ชายซะ!!
ลูซิเฟอร์ - อ้ากกกกกก
** พยายามเข้า ลูซิเฟอร์! บทลงทัณฑ์มันเพิ่งจะเริ่มต้นขึ้น! **