ห้ามนำไปใช้ทำเป็นแสกนเลชั่นก่อนได้รับอนุญาต
โค้ดเบรคเกอร์
code:227 "เอลพิสแห่งความชั่ว (8) - เพลิงทั้งเจ็ดครั้งสุดท้าย"หน้า 1
** ศึกพ่อลูกที่ไม่มีวันลงรอย!! **
เฮย์เกะ - ท-...
โทกิคุง!!
หน้า 2
โทกิคุง...!!
ไม่ได้การ...!!
ถึงโทกิคุงจะเป็นโจ๊กเกอร์ แต่โดนเพลิงทั้งเจ็ดเข้าไปพร้อมๆกันแบบนั้นก็ป้องกันได้ไม่ไหวหรอก...
...กัน
เรอะ?
ฉันไม่ได้คิด...
จะป้องมันตั้งแต่แรกแล้วเฟ้ย
หน้า 3
เฮย์เกะ - ทนไว้ได้!?
ฟุจิวาระ - ยังอ่อนหัด!!
โทกิ - อุ๊ก!!
ต่อให้จะโจมตียังไง...
ซากุระ - [สลบไปทั้งยืนอย่างงั้นเหรอ...?]
ต่อให้จะเก่งแค่ไหน
ฉันก็...
หน้า 4
ยอมรับยอมทนแบบซึ่งๆหน้ามาจนบัดนี้ได้!!
ฟุจิวาระ - บ้ารึยังไง!!
ทนรับแบบนั้นไปก็ไม่มีวัน "ช-...
หน้า 5
[เพลิงทั้งเจ็ดหายไป!?]
เพลิงทั้งเจ็ด!!
...เพลิง!!
ชิ!! ทำไมกัน!?
พลังพิเศษหมดแล้วงั้นเหรอ!?
ต้องหาอะไร...
หา!?
[แขนของจิ๋วกามิกำลังไหม้!?]
หน้า 6
นี่มันอะไรกัน!?
เฮย์เกะ - ไม่ใช่แค่เพลิงหายไปอย่างเดียว แต่แขนของจิ๋วกามิก็โดนเผาไปด้วยเหมือนกัน...
นี่มันเรื่องอะไรกันแน่...?
โทกิ - ...ถึงโอกามิจะได้เพลิงมาเยอะแล้ว แต่เขาก็พยายามเลี่ยงที่จะใช้มันพร้อมๆกัน
นายเคยคิดรึเปล่า...ว่ามันเพราะอะไร?
ไม่แน่บางที
เพลิงร้อนผลาญ (เบลเซบับ) กับเพลิงเยือกแข็ง (รีไวอาทัน) พายุหมุนจากความกดอากาศต่ำ (มาม่อน) กับ ระเบิดจากความกดอากาศสูง (แอสโมเดียส) และเพลิงหักล้างพลัง (เบลเฟกอร์) กับเพลิงที่เหลือทั้งหมด...
เพราะเพลิงแต่ละอันต่างก็หักล้างกันเอง ถ้าใช้เพลิงหลายๆชนิดในเวลาเดียวกัน ภาระที่ตามมาก็จะหนักอึ้งไปด้วยเช่นกัน
ทั้งอย่างนั้น นายก็กลับใช้เพลิงทั้งเจ็ดอย่างบ้าระห่ำ แขนของจิ๋วกามิเลยเกินลิมิตที่จะรับได้
หน้า 7
ฟุจิวาระ - ห-...หรือว่าแก
ตั้งใจทนการโจมตีเพื่อให้ฉันใช้พลังอย่างงั้นเหรอ...
โทกิ - การต่อสู้น่ะ มันไม่ได้วัดที่กำลัง...
แต่วัดที่หัวนี่ต่างหากล่ะเฟ้ย!!
ฟุจิวาระ - ฉ-...
ฉันไม่มีทางแพ้คนอย่างแก!!
...นายไม่ได้แพ้ฉันหรอก
เพราะเอาแต่พึ่งพลัง
หน้า 8
เลยแพ้พลังมันต่างหากเฟ้ย!!
หน้า 9
เฮย์เกะ - โทกิคุง...!!
[ถ้าไม่ใช่เพราะ...สู้เป็นสู้ตายมานัดต่อนัดแล้วล่ะก็คงไม่มีทางรู้ได้เลย]
["กึ๋น" ที่สังสมมาจากความพยายามและประสบการณ์ที่ผ่านๆมา...นั้นแหละคือสิ่งที่เบิกทางสู่ชัยชนะของเขา...]
[...เธอ]
โทกิ - ...ฉันยังมีคนที่ต้องเอาชนะอยู่...
ชดใช้บาปของนายด้วยชีวิตของนายเหอะ...
โทกิ - [เธอเก่งขึ้นมากเลยซินะ โทกิคุง...!!]
ฟุจิวาระ - อุ๊ก...
หึ...
หึหึ...
หน้า 10
ฮ่าๆๆๆ!!
ต่อให้...
ต่อให้ฉันต้องตายไปตรงนี้ ฉันก็ไม่เคยคิดจะเสียใจกับสิ่งที่ทำไปหรอกน่า!!
มนุษย์น่ะอ่อนแอ...จำเป็นต้องหาสิ่งมาเพื่อทดแทน
เมื่อไม่มีพลัง ก็ต้องหาอาวุธที่แกร่งยิ่งกว่ามาทดแทน
ทั้งผู้มีพลัง ทั้งสายพันธ์หายาก ก็ไม่ต่างจากภัยคุกคามของพวกเรามนุษย์
การที่มนุษย์จะสามารถอาศัยอยู่ได้โดยไม่ต้องเกรงกลัวนั้น
มีแต่ต้องใช้พลังดับสูญลบล้างทั้งหมดแล้วรีเซ็ตใหม่เท่านั้น...
โทกิ - พูดบ้าๆ!!
แบบนั้น...
หน้า 11
ฉันไม่ต้องการความเห็นของแก
...แม้แต่นิดเดียว
คิดเหรอว่าถ้าชนะฉันแล้ว ฉันจะยอมฟังคำแก?
อย่าเหลิงไปหน่อยเลย...เพราะอย่างแหละ ฉันถึงเกลียดเด็ก
เนะเนะเนะ - ...ไอ้...ชั่วเอ้ย...
โทกิ - รู้อยู่แล้วน่า
นายเป็นแบบนี้มาตั้งแต่ก่อนแล้ว...
หน้า 12
ฟุจิวาระ - แต่...
ทุกครั้งที่เราได้ทานข้าวด้วยกันตั้งแต่นายหนีออกจากบ้านไป
ก็ไม่เลวเลยทีเดียว...
[พ่อก็คิดอยู่แล้วว่าลูกต้องกลับมาหาพ่ออีกแน่]
[เอ้า ทานเลยไม่ต้องเกรงใจนะ ลูกพ่อ]
โทกิ - ...ตอแหล
อย่ามาตอแหลหน่อยเลยเฟ้ย!!
ฉันน่ะนะ!!
รู้หรือเปล่าว่าฉันเกลียดนาย...!!
หน้า 13
...ฉันไม่มีวันยกโทษ!!
ให้นาย...
[บุหรีนั้น]
หน้า 14
เนะเนะเนะ - ปะป๊า...จะเล่นกับเรามั้ยนะ...
โทกิ - ...อย่าพูดเอาแต่ใจซิ เนะเนะเนะ อดทนหน่อยซิ
[ควันบุหรี่ที่สะอิดสะเอียนนั้น]
ป๋าน่ะ...
เป็นป๋าที่ยอดเยี่ยมที่สุด
ยิ่งกว่าป๋าคนไหนทั้งนั้นเลยนะ
[เร้าร้อนอยู่ในอกฉันอย่างผายผึ่ง]
ฉันน่ะเกลียดนายที่สุด!!
แม้แต่ตอนนี้ก็ยังเกลียด!!
[ไม่ใช่เพราะไม่อยากแพ้]
[แต่จริงแล้ว]
[ก็แค่อยากเข้าใกล้มากกว่านี้...]
แต่ว่านะ...
ถึงอย่างนั้น...
หน้า 15
[ถึงจะชั่วแค่ไหน]
[แต่ป๋าก็เป็น]
[ไอดอลของฉันอยู่ดี...]
หน้า 16
ปิศาจตนที่ 7...
ลูซิเฟอร์
[เท่านี้...]
[ก็รวบรวมปิศาจได้ครบทั้งเจ็ดตนแล้ว!!]
ซากุระ - เพลิงของลูซิเฟอร์จะเป็นเพลิงแบบไหนกันน่ะ...
เอ็มเพเรอร์ - เพลิงสีฟ้าแหละ
ซากุระ - เอ๋ะ!?
เมื่อเทวภูตตกสวรรค์ลูซิเฟอร์ตกนรกนั้น เขาก็ถูกเรียกเป็นซาตานแทน เพราะอย่างงั้น เพลิงของลูซิเฟอร์ก็คือ
เพลิงสีฟ้า ซาตานเบลซแบบเดียวกับเพลิงอันแรก
แต่เป็นเวอร์ชั่นพาวเวอร์อัพ
ซากุระ - ...น่าเสียดายจัง
เอ็มเพเรอร์ - ...แต่การที่มีเพลิงครบทั้งเจ็ดอันมันยังมีอย่างอื่นอีกนะ
[พลังของเพลิงทั้งเจ็ดที่มีแต่ผู้สืบทอดสายเลือดจักรพรรดิ์อเวจีเท่านั้นที่รู้...เรย์จะกลายเป็นเอลพิสได้รึเปล่าล่ะ...?]
หน้า 17
บุคคลผู้ซึ่งสามารถควบคุมปิศาจทั้งเจ็ดได้อย่างสมบูรณ์
จะสามารถดึงพลังสูงสุดของเพลิงผลาญบาปทั้งเจ็ด
และเผาผลาญได้กระทั่งพลังดับสูญนั้นเป็นแน่
...ถึงท่าทางฟุจิวาระจะใช้มันไม่ได้ก็เหอะนะ
ซากุระ - เอ๋ะ!?
เอ้า เรย์...
จงใช้อำนาจของเจ้า บังคับควบคุมปิศาจทั้งเจ็ดนั้นด้วยโซ่นั้นซะซิ
โอกามิ - ...ฉันไม่เอาด้วยหรอก
ซากุระ - โอกามิ!?
ทำอะไรน่ะ...
[เขาทำลายโซ่นั้น...!?]
หน้า 18-19
ฉันจะให้สิ่งที่สำคัญสำหรับฉันมากที่สุดกับพวกแก...ดังนั้นขอยืมพลังพวกแกหน่อยเถอะ
เพื่อจะช่วยเหลือทุกคน
ปิศาจ - นี่แก...อยากโดนพวกเราเขมือบนักรึไง!?
ขืนปล่อยพวกเราเป็นอิสระเดี๋ยวอาละวาดหนักกว่าเดิมก็ไม่รู้ด้วยนะ!?
พวกเราจะแกร่งขึ้นกว่าที่แล้วมานะเฟ้ย!?
ได้ยินม่ะ!?
ไอ้แบบนี้เพิ่งเคยเจอวุ้ย!!
แจ่มเลย~ <3
คิดจะเชื่อปิศาจงั้นเหรอ!! น่าสนุกดีนี่!!
เอาซิเว้ย ตูให้ยืมพลังเลยก็ได้
เรย์!!
หน้า 20
ซากุระ - โอกามิ!! เป็นเพื่อนกับพวกปิศาจไปแล้ว!!?
...ถูกต้องแล้ว เรย์
ถ้าแค่บังคับมันอย่างเดียว ไม่มีทางที่จะดึงพลังที่แท้จริงของปิศาจออกมาได้หรอก...
เหมือนกับที่ฉันทำไม่ได้ในอดีตนั้นแหละ...
แต่ว่านายในตอนนี้ไม่ใช่แล้ว
** พลังทั้งเจ็ดรวมเข้าเป็นหนึ่งเดียว!! เดิมพันทุกอย่างไว้กับเอลพิสอันสุดท้ายนี่!! **
เพราะนายร่วมมือกับปิศาจ เพลิงทั้งเจ็ดจึงสามารถไม่หักล้างกัน แต่กลับเพิ่มพูนซึ่งกันและกัน
มากพอที่จะผลาญได้กระทั้งพลังดับสูญนั้น!!
next: ลาก่อน บุคคลอันเป็นที่รัก...!!
to be contined
Login or register to comment
Benefits of Registration:
* Interact with hundreds of thousands of other Manga Fans and artists.
* Upload your own Artwork, Scanlations, Raws and Translations.
* Enter our unique contests in order to win prizes!
* Gain reputation and become famous as a translator/scanlator/cleaner!