Pokemon Special 5

โปเกม่อน สเปเชียล XY
ตอนที่ 5 "การูล่า ทดสอบ"
หน้า 1

หน้า 2
พราธาน - คุณคิดว่ายังไงรึ คุณฟราดาริ!
เกี่ยวกับคลิปนี้!
คุณน่าจะสังเกตเห็นอะไรบ้างอย่างได้ใช่มั้ยครับ?

ฟราดาริ - ผมขอดูใหม่อีกครั้งได้มั้ยครับ? ศาสตราจารย์พราธาน
พราธาน – แน่นอนครับ

ฟราดาริ - เท่าที่ดู ทั้งสองตัวปรากฏตัวออกมาพร้อมๆกัน และมีพลังเท่ากัน
เพราะตำนานกล่าวไว้ว่าสองตัวนั้นคือ “ตัวตนที่คัดค้านซึ่งกัน” ผมจึงเข้าใจว่าอย่างนั้น แต่ว่า...

พราธาน – ครับ
แล้วมันผิดหรือครับ?

หน้า 3
ฟราดาริ – คุณลองดูที่พุ่มไม้นั้นซิครับ
พอหางของอีเวลทัลไปแตะตรงนั้น

พราธาน – อ่ะ!

เหี่ยวหมดเลย!!
ฟราดาริ – แล้วพอเซลเนียสวิ่งผ่านตรงนี้บ้าง

พราธาน – อะไรกัน!

ฟื้นกลับมาในทันทีเลย!!
ฟราดาริ – ถูกต้อง

แสดงว่าอีเวลทัลคือโปเกม่อนซึ่ง “ยึดชิง” ชีวิต
ส่วนเซลเนียสคือโปเกม่อนซึ่ง “ให้” ชีวิตหรือเปล่าครับ?

หน้า 4
พราธาน - โปเกม่อนที่ยึดชิง...
กับโปเกม่อนที่ให้...!!

แปลว่าสาเหตุของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นครั้งนี้เกิดจากการที่ทั้งสองตัวมีคุณสมบัติที่ตรงกันข้ามโดยสิ้นเชิงงั้นซินะครับ!
ดีจริงๆที่ได้ให้คุณช่วยดูให้!!

ฟราดาริ – ผมจะขอก๊อปปี้คลิปนี้ไปหน่อยจะได้มั้ยครับ?
พราธาน – แน่นอนครับ!
จีน่า เด็คชิโอ้!

จีน่า – คุณเรียกพวกเรารึค่ะ?
เด็คชิโอ้ – ศาสตราจารย์

พราธาน – ช่วยก๊อปปี้คลิปนี้ให้คุณฟราดาริทีซิ!
จีน่า/เด็คชิโอ้ - รับทราบค่ะ/ครับ

พราธาน – พอดีผมมีนัดต่อ คงต้องขอตัวไปก่อนแล้วกันนะครับ
ฟราดาริ –ขออภัยด้วยนะครับที่มารบกวนเวลายุ่งๆ

หน้า 5
โลกใบนี้จำเป็นต้องได้รับการปรับเปลี่ยนให้ดีขึ้น!
เพื่อการนั้น ทั้งคนและโปเกม่อนที่ถูกเลือกต้องรวมพลังกัน! ผมเชื่อแบบนั้น!

สิ่งที่ผมไขว่คว้าหานั้น!
คือโลกที่งดงามยิ่งกว่า!

ไว้ครั้งหน้ารบกวนบอกเล่าเรื่องต่างๆให้ผมอีกนะครับ!
พราธาน – ได้ทุกเมื่อครับ!

[เมืองฮาคุดัน]

หน้า 6
ซานะ – เห้อ แย่ที่สุด!
ชาตินี้จะไม่นอนกลางป่าแบบนั้นอีกแล้ว!

โดนโปเกม่อนป่าทั้งเหยียบ ทั้งคืบคลานไปมาไม่ห่างเลย
โทรบะ – ป่านั้นชื่อว่าป่าฮาคุดันครับ

เราตั้งใจกับการหนีมากจนไม่ทันรู้ตัวเลย
แต่กลายเป็นว่าเรามาถึงเมืองฮาคุดันแล้วล่ะครับ

สุดท้ายก็เข้าใกล้เมืองมิอาเร่แล้ว...
ซานะ – โธ่! จะสบายใจไปแล้วนะ!

ว่าแต่ แล้ววายพีกับทีเอโน่ล่ะ?
โทรบะ – เขาออกไปซื้อของน่ะครับ

ทีเอโน่ – กลับมาแล้ว
เอ้า นี่ของที่นายฝากซื้อ

หน้า 7
มีน้ำ ขนม และก็นิตยสาร...
ซานะ - ไม่ได้ต่างจากตอนที่ออกเดินทางเลยนี่!!

เพราะเอ็กซ์แทบไม่ได้แตะเงินรางวัลที่ได้จากการแข่งขันรุ่นจูเนียร์เลย
เขาจึงเหลือเงินเก็บไว้ใช้อยู่เยอะมาก

วาย – นี่พวกนาย มาช่วยฉันขนของหน่อย

โทรบะ – วายจัง!

วาย - ดีนะที่มีร้านเสื้อผ้าถูกๆแถมยังมีของเยอะอยู่ด้วย
โทรบะ – เสื้อ?
วาย - ไว้ปลอมตัวไง

หน้า 8
คุณป้าที่โรงแรมในเมืองเมย์ซุยเป็นพวกของพวกชุดแดงใช่มั้ยล่ะ?
ตั้งแต่นั้นมา ฉันก็กลัวจนไม่กล้านอนโรงแรมเลย ขนาดตอนไปซื้อของก็ไม่วายต้องคิดว่า “มีศัตรูซ่อนตัวอยู่มั้ย?”

พวกนายทุกคนก็คิดเหมือนกันใช่มั้ย?

ถึงมาคิดตอนนี้ก็สายไปแล้วก็เหอะ แต่ฉันว่าเราพลาดมากที่สุดเลย
ที่ดันบอกชื่อตัวเองไปตอนอยู่โรงแรมนั้น

ตอนแรกสุดเลยที่พวกชุดแดงสามารถตามหาบ้านของเอ็กซ์ได้ในทันที
โมมิจิ - ยังไงพวกเราก็สามารถตามคลื่นที่มันปล่อยออกมาได้อยู่ดีนั้นแหละ!
วาย – ต้องเป็นเพราะเล่ห์กลอะไรซักอย่างแน่

พวกมันเห็นหน้าฉันกับเอ็กซ์แล้วด้วย แถมยังสู้กับพวกเราแล้วอีกต่างหาก
นอกจากนั้นฉันก็ดันบอกพวกเขาไปแล้วว่าเป็นลูกสาวของนักแข่งไซฮอร์นซากิ

ที่แย่ที่สุดคือพวกเราลงชื่อตัวเองไว้ที่โรงแรม
เท่ากับพวกชุดแดงรู้ข้อมูลเกี่ยวกับพวกเราหมดทั้ง 5 คนแล้ว

หน้า 9
ซานะ – ก็เลยจะเปลี่ยนเสื้อเพื่อเป็นการปลอมตัวงั้นซิ?
วาย – ใช่แล้ว
โทรบะ – อืม

วาย – ทางที่ดีพวกเราควรจะถือว่าไม่มีใครที่เราพึ่งพาได้นอกจากตัวพวกเราเองไว้ก่อนนะ

ดังนั้นฉันเลยเขียนนี้ขึ้นมา

โทรบะ - “สัญญา 5 ข้อ
ของพวกเรา 5 คน”?

ทีเอโน่ – ข้อหนึ่ง ห้ามตามคนแปลกหน้า
ข้อสอง ห้ามเข้าไปในสถานที่ที่เราไม่รู้จัก
โทรบะ - ข้อสาม ห้ามบอกชื่อของตัวเองพล่อยๆ
ข้อสี่ ห้ามใช้โทรศัพท์หรือโฮโลแคสเตอร์
ข้อห้า...
ซานะ – อะไรเนี่ย! เราไม่ใช่เด็กๆแล้วนะ

วาย – ใช่ แต่ว่า...
ถ้ามีใครซักคนหนึ่งไม่ทำตามกฎพวกนี้ล่ะก็
พวกเราทั้ง 5 คนได้ซวยกันหมดแน่

หน้า 10
เอ้า เปลี่ยนเสื้อกันได้แล้ว!!
ซานะ – เฮ้ย เดี๋ยวๆๆ!!
ทีเอโน่ – เอิ่ม ฉันว่าฉันคงใส่ชุดนี้ไม่ได้นะ

วาย – อะ เอ็กซ์ นายก็ต้องเปลี่ยนด้วย!
เรื่องนี้มันเกี่ยวเนื่องกับนายที่สุดแล้วนะ! เปลี่ยนชุดซะ!

ยอมแต่โดยดี...!

เกิดอะไรขึ้นเหรอ? การู โคการู!
พวกนายรู้เรื่องอะไรมั้ย?

หน้า 11
เข้าไปได้สองตัวเชียว [สนิทสนมกันจังนะ]

เอ็กซ์ – การู โทรบะ มากับฉันที
โทรบะ – อะ-อืม

ซานะ – มันเรื่องอะไรกันล่ะเนี่ย?
ทีเอโน่ – เขาคงอยากขอพึ่งความรู้ของโทรบะในการทดสอบไอ้นั้นแหละนะ

วาย – การแปลงร่างเมก้า!?

หน้า 12
โทรบะ - ชิชิโกะออกมาแล้ว!!
เอ็กซ์ ลองดูซิ!!

เอ็กซ์ – โอ้ววว!!

หน้า 13
โทรบะ – ไม่ได้งั้นเหรอ!

พลังของการูกับโคการูสามารถจัดการกับโปเกม่อนป่าระดับนั้นได้สบายๆอยู่แล้ว
แต่ที่เราต้องการไม่ใช่ตรงนั้น

หน้า 14
ปรากฏการณ์นั้นไม่เกิดจริงๆด้วย

ผมขอทบทวนสิ่งที่พวกเรารู้ก่อนนะ

อย่างแรก
ศัตรูเรียกปรากฏการณ์นั้นว่า “การแปลงร่างเมก้า”
ส่วนกำไรของเอ็กซ์คือ “เมก้าริงค์”

อย่างที่สอง
เป้าหมายของศัตรู ครั้งแรกคือการเอา “เมก้าริงค์”
ส่วนครั้งที่สองคือการเอาโคการูไปเป็นตัวอย่างสำหรับ “โปเกม่อนที่สามารถแปลงร่างเมก้าได้”

สรุปจากที่กล่าวมา
ศัตรูต้องการจะ “แปลงร่างเมก้า”
นั่นคือที่เรารู้แน่ๆ

และ...
ข้อถัดไปอาจจะมีแค่พวกเราที่รู้ก็ได้ นั่นคือ

หน้า 15
อย่างที่สาม
ฝั่งโปเกม่อนเองก็มี “หิน” ที่อาจจะเกี่ยวข้องกับ “การแปลงร่างเมก้า” อยู่เหมือนกัน
*แปะ*

ปิดเทปกาวอีกแล้วซินะ
แต่ทำไมล่ะ?

พวกชุดแดงก็บอกแล้วนี่ว่าต่อให้ปิดไป แต่พวกนั้นก็สามารถตามได้จากคลื่นที่ “หิน” นั้นปล่อยออกมาอยู่ดี

เอ็กซ์ – แม้แต่ตอนนี้เอง พวกนั้นก็อาจจะยังสามารถจับพวกเราได้อยู่ดีเหมือนกัน

ถึงจะผิดกับวายจัง แต่ว่า...
ต่อให้ปลอมตัวไป พวกนั้นก็ยังสามารถหาตัวพวกเราได้อยู่ดีนั้นแหละ
วาย – หา...
ทีเอโน่ – [เอาน่าๆ]
ซานะ – [แหงอยู่แล้ว]

เอ็กซ์ – การที่ฉันติดเทปกาว
ก็แสดงถึงความ “ลังเล” ของตัวเอง

หน้า 16
ฉันเองก็อยากรู้เรื่องของ “การแปลงร่างเมก้า” เหมือนกัน
ว่ามันเกิดขึ้นมาได้อย่างไร...แล้วต้องทำยังไงถึงจะทำให้มันเกิดได้?

แต่ถ้าสามารถ “แปลงร่างเมก้า” ได้แล้วจริง
โคการูก็จะกลายเป็นเป้าตาคนอีก
คราวนี้จะไม่ใช่แค่พวกชอบทำข่าวเสียๆ
พวกผู้ใหญ่ที่ต้องการตัวโคการูไปเหมือนพวกชุดแดงก็จะแห่มาด้วยเหมือนกัน

ฉันทนเห็นแสงที่ออกมาจาก “หิน” นี้ไม่ได้
เพราะงั้น...เลยปิดไปไม่ให้มองเห็นซะ

ซานะ – ถ้าทิ้งๆกำไรนั้นไปซะก็จบเรื่องแล้วนี่
โดนไปมากขนาดนั้นแล้วแท้ๆ แล้วทำไมยังจะใส่อยู่อีกล่ะ?

เอ็กซ์ – นั่นซินะ
เพราะกำไรนี่ ทุกคนถึงต้องมาเจ็บตัว
ทิ้งๆไปซะน่าจะดีกว่าจริงนั้นแหละ

หน้า 17
แต่ฉันทิ้งมันไปไม่ได้
ฉันทิ้งกำไรนี้ไปไม่ได้หรอก

โทรบะ – เอ็กซ์
ถ้างั้น..บอกพวกเราซักทีได้มั้ย?

ว่านายไปเอากำไรนั้นมาจากไหน

วิโอล่า – ฉันก็อยากฟังเหมือนกัน

หน้า 18
วาย – คุณคือคนในตอนนั้น...!

วิโอล่า – ทุกคนปลอดภัยดีซินะ?
แต่ไม่นึกเลยนะว่าจะมาที่เมืองนี้...!

โทรบะ – คุณคือคุณวิโอล่าที่เป็นช่างกล้องใช่มั้ยครับ?
ทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่ได้?

ฉันอาศัยอยู่ที่เมืองฮาคุดันนี้น่ะซิ
แล้วก็
ยังเป็นหัวหน้ายิมของเมืองนี้ด้วยนะ

ทุกคน – หัวหน้ายิม!?

วิโอล่า – ขอโทษด้วยนะ แต่ฉันได้ฟังเรื่องที่พวกเธอพูดหมดแล้วล่ะ
เลยทำให้รู้ว่าพวกเธอเองก็พยายามไขปริศนาของเหตุการณ์ครั้งนี้ด้วยตัวเองเหมือนกัน

หน้า 19
ถ้างั้นฉันจะช่วยพวกนายนะ
มาที่ยิมฉันซิ

โทรบะ – ทำไมล่ะครับ?
วิโอล่า – ฉันเป็นช่างกล้องนะ ภาพที่ฉันถ่ายได้ในที่เกิดเหตุวันนั้นอาจจะมีเบาะแสอะไรก็ได้

คุณวาย...ซินะ?
ตอนนั้นเธอบอกพวกฉันชัดเจนเลยซินะว่าไม่ชอบพวกนักข่าว เพราะพวกเราเป็นผู้ใหญ่น่าสงสัย

ฉันไม่ได้จะแก้ต่างหรอกนะ
แต่ฉันเชื่อว่าการให้ข้อมูลที่เรามีอยู่
กับคนที่ต้องการมันคือหน้าที่ของผู้ที่อยู่ในวงการการข่าวสาร

หน้า 20
วาย – นั่นซินะ
งั้นไปก็ได้ค่ะ

ซานะ – ดะ-เดี๋ยวซิ! จะไม่แปลกไปหน่อยเหรอ!!?

วาย – แปลกอะไร?
ซานะ – ก็วายพีเป็นคนตั้งกฎว่า “ไม่ให้ตามคนแปลกหน้า” เองนี่!

วาย – ก็ไม่ใช่คนแปลกหน้าซะหน่อยนิ
ซานะ – หา!?
โทรบะ – ซานะ ใจเย็นๆก่อน

เราก็เคยเจอเขาที่อาซาเมะแล้วไง เขาเองก็เห็นและถ่ายภาพเหตุการณ์วันนั้นในที่เกิดเหตุจริงๆนะ
แล้วเราจะปล่อยให้ข้อมูลสำคัญๆหลุดมือไปง่ายๆได้ไงล่ะ!

ทีเอโน่ – นั่นซิ แล้วถ้าเราเตรียมการซะอย่าง...
ซานะ – ทีเอโน่ก็ด้วยเหรอ....!

หน้า 21
เอ็พพี นายคงไม่ไปด้วยใช่มั้ย!?

โอ้ย!!
ให้ตายเหอะ!!

ทีเอโน่ – ซานะ!
วาย – เดี๋ยวก็กลับมาเองแหละ!
พวกเราต้องหาข้อมูลของเหตุการณ์นั้นให้ได้มากที่สุดนะ
ตามคุณวิโอล่าไปกันเถอะ!

หน้า 22
ซานะ – หรือว่า!!

เจอแล้ว!!

อ่ะ...

ขอโทษด้วยค่ะ!! พอดีหนูกำลังตามหาทรีเมียนที่หนูรักซึ่งพลัดหลงกันอยู่ ก็เลย...
ชาย – ไม่เป็นไร คนรักทรีเมียนไม่มีคนเลวหรอก

หน้า 23
ซานะ – กรรไกรกับหวีนั้น...
ชาย – อ๋อ พี่ทำงานเป็นช่างตัดขนอยู่ที่เมืองมิอาเร่น่ะ

ซานะ – เอ๋!? ความฝันของซานะคือการได้เป็นช่างตัดขนทรีเมียนด้วยล่ะคะ!!
ชาย – บังเอิญจังนะ งั้นเดี๋ยวพี่จะแสดงการตัดขนให้ดีมั้ย?

ทรงเลดี้
ซานะ – ว้าว!!

ชาย – ทรงคิงด้อม
ซานะ – โอ้วว!!

ชาย – ทรงมาดาม
ซานะ – สุดยอด!!

ชาย – ทรงเจนเทิ้ล
ซานะ – กรี๊ดด <3

หน้า 24
จะเก่งไปแล้ว
ชาย – ซานะจังซินะ? จะลองทำดูบ้างมั้ยล่ะ?

ซานะ – ได้เหรอคะ!?

ชาย – ได้ซิ แต่กรรไกรนี้เขาสำหรับมือโปรใช้นะ
พี่จะให้ยืมของสำหรับมือใหม่ฝึกหัดก่อนนะ

ลองอันนี้ดูหน่อยซิ?

ซานะ – หนูก็ฝึกตัดขนมาบ้างแล้ว แต่ไม่เคยเห็นอันนี้มาก่อนเลย
ชาย – เทคโนโลยีของมิอาเร่ล้ำหน้าสุดเสมอนี่นะ

ไม่ต้องห่วง ลองใช้ดูก่อนซิ
ใช่ๆ ให้นึกภาพทรงที่เราอยากจะตัด แล้วก็ค่อยๆเล็มไปเรื่อยๆเลย

หน้า 25
แบบนั้นแหละ
ดีมากๆ

ใช่แล้ว

ทำแบบนั้น
ต่อไปเรื่อยๆ