Fairy Tail 95

Quick one, but I'm off to sleep now . . . - -"

ENJOY~ XD

แฟร์รี่เทล
ตอนที่ 95 “นักรบสาวแห่งหอคอยที่หลับใหล”
หน้า 1
แฟร์รี่เทล
ตอนที่ 95 “นักรบสาวแห่งหอคอยที่หลับใหล”

มาพยายาม “ตอนนี้” กันเถอะ
จะได้ไม่มาบอกว่า “อดีตนี่ดีจังแฮะ” ยังไงล่ะจ๊ะ <3

หน้า 2
-- สภาเวทมนตร์ --
สภา – ในหอคอยวิมานมีพลังเวทย์ 2700 ล้านอิเดียกักอยู่ครับ!!!
พลังเวทย์ขนาดนั้น ขืนกักไว้ในที่ๆเดียวแบบนั้นมีหวังระเบิดออกมาแน่!!!
ถ้างั้น มันจะเป็นไงมาไงกันแน่ล่ะเนี่ย!!!
** ซิคเรนจากสภาก็คือเจราล! **

เสร็จมันจนได้ . . .

พวกเราเสร็จมันจนได้!!!!
บ้าที่สุด!!!
** การยิงของเอเทเลียนของสภาเองก็เป็นไปตามที่คิด!! **

** เหตุการณ์สู่การคืนชีพของเซเรฟไม่มีทางหยุดได้แล้วงั้นหรอ!? **

หน้า 3
นี่มันอะไรน่ะ!!?
ตีกมันจู่ๆก็เก่าลงๆอย่างงั้นหรอเนี่ย!!?

ลอสต์แมจิค อาร์คแห่งห้วงเวลาอย่างงั้นหรอ!!?

แบบนี้แย่แน่!!! มันจะพังลงมาแล้ว!!!
หนีกันเถอะ . . .
อุ๊ก
ท่านผู้ฒ่าเรจ

เหวออออ

ว้ากกกก
เกิดอะไรขึ้นกันแน่เนี่ย!!!
ชะ . . . ช่วยด้วย . . .
จ้ากกกกก

หน้า 4
อุลเทียร์

ทั้งหมดนี้ก็เพื่อท่านซิค . . .
ไม่ซิ เพื่อท่านเจราลต่างหาก

ความนึกฝันของท่านผู้นั้น
ตอนนี้ ณ ที่นี้ก็ได้เป็นจริงขึ้นมาแล้ว

หน้า 5
โชว – R ซิสเต็มนี่
เกรย์ – ว่าไงน่ะ!!?

วอลลี่ – นี่ก็คือธาตุแท้ของ R ซิสเต็มที่พวกเราสร้างขึ้นมายังไงล่ะ
มันเริ่มเดินเครื่องแล้ว

ลูซี่ – เดินเครื่องหมายความว่าไง!!?
นี่หรือว่า จะหมายถึงการคืนชีพของเซเรฟงั้นหรอ!!?

โชว – ก็ไม่รู้เหมือนกัน . . . ขนาดพวกเราเองก็เพิ่งเคยเห็นมันเดินเครื่องครั้งนี้ครั้งแรกเนี่ยแหละ

หน้า 6
เอลซ่า – อั๊ก

เจราล – แรงเมื่อกี้นี่ไปไหนหมดแล้วล่ะ?
ใช้พลังเวทย์กับการต่อสู้กับอิคาลุกะจนหมดเกลี้ยงแล้วหรอไง?

หน้า 7
เอลซ่า – เจราลลลลลลลลล!!!

เจราล - ระหว่างนี้พวกสภาคงหยุดชะงักไปเรียบร้อยแล้วล่ะนะ
ก็ต้องขอบใจอุลเทียร์จริงๆ

ยัยนั้นทำได้เยี่ยมมาก

ในวิมานน่ะ มนุษย์ทั้งหมดจะรวมกลายเป็นหนึ่ง ดังนั้น
แม้แต่ความตายเองก็ไม่กลัว . . .

หน้า 8
จริงๆเลย
ต้องขอบใจสิ่งที่ผู้หญิงงี่เง่าคนนั้นทำจริงๆ

คนที่ถูกนายใช้งานมาโดยตลอดนั้นน่ะ
จะสาปแช่งให้ตายหรืออะไรฉันไม่สนหรอกน่า!!!!

เอลซ่า – น่ะ . . . นี่มันอะไรน่ะ!!?

เจราล – ไบนด์สเน๊ค ฉันติดมันกับตัวเธอไปตอนที่พวกเรากอดกันเมื่อกี้ยังไงล่ะ

หน้า 9
เอลซ่า – อุ๊บ
อั๊ก

ร่างกายมัน . . .
ขยับไม่ได้!!!

เจราล – ฉันก็ได้พลังเวทย์ที่จะทำให้ R ซิสเต็มทำงานมาเรียบร้อยแล้ว
เอลซ่า – อุ๊บ
ฮึ้ย
เจราล – ที่เหลือก็แค่มีเหยื่อสังเวยเป็นๆเท่านั้น เซเรฟก็จะคืนชีพขึ้นมาแล้ว

ฉันไม่ได้มีเวลามาเล่นกับเธออีกแล้วล่ะนะ เอลซ่า

ฉันจะรวบรวมตัวเธอเข้ากับรัคม่าที่สะสมพลังเวทย์ 2700 ล้านอิเดียนี่แหละ
จากนั้น ร่างกายเธอก็แหลกสลาย และหลอมรวมใหม่กลายเป็นร่างของเซเรฟ

หน้า 10
เอลซ่า – อ้าก

เจราล – ฉันน่ะ รักเธอเหลือเกินน่ะ
เอลซ่า

เอลซ่า – อ้ากกกกกก

บ้าที่สุด!!!
บ้าที่สุด!!!!

เจราล – เซเรฟผู้ยิ่งใหญ่เอ๋ย!!! จงเอาร่างของผู้หญิงคนนี้
ไปเป็นเครื่องสังเวย ณ ที่นี่และตอนนี้เลย!!!!

หน้า 11
เอลซ่า – เจราล . . .

เจราลลลลลลลล!!!!

หน้า 12
นัตซึ – ฮึบ

หน้า 13
เอลซ่าเขาเป็นนักเวทย์ของแฟร์รี่เทล
จ้างให้ฉันก็ไม่ให้แกหรอก

เอลซ่า – นัตซึ

นัตซึ – เธอนี่ก็ทำอะไรของเธอน่ะ
ขืนไม่รีบกลับไปให้เร็วแล้วไปทำงานล่ะก็
มีหวังจ่ายค่าเช่าไม่ได้กันพอดีน่ะซิ
หมายถึงลูซี่อ่ะนะ

หน้า 14
เอลซ่า – ทะ . . . โทษทีนะ . . . ร่างกายฉัน . . . มันขยับไม่ได้ . . .

นัตซึ – โห~~

งั้นหรอ ไปเจออะไรแย่ๆเข้าล่ะซิน่ะเนี่ย!!! งั้นเอานี้ไปกินเลย!!!
เอลซ่า – ย่ะ . . . หยุดนะ
นัตซึ – ก๊ากๆๆ!!!

เอลซ่า – นัตซึ . . . รีบหนีไปจากที่นี่ซะ

นัตซึ – ไม่ได้ล่ะมั้ง เธอเองก็ท่าจะแย่แล้ว งั้นฉันเลยมาเปลี่ยนตัวให้เองนี่ไงล่ะ
เอลซ่า – ไม่ได้น่ะ . . .

คู่ต่อสู้แบบนั้นไม่ไหวหรอก . . .
นายน่ะ ไม่รู้จักหมอนั้นมากพอ

หน้า 15
นัตซึ – ไม่รู้แล้วมันชนะไม่ได้หรอยังไง?

เอลซ่า – ขอร้องล่ะ . . .
ฟังที่ฉันพูดก่อน . . .

นัตซึ – เอ้าฮึ้บ
เอลซ่า – ทะ . . . ทำอะไรน่ะ . . .

นัตซึ – เอลซ่า ฉันเองก็ไม่ได้รู้จักเธอเลยซักนิด

เอลซ่า – เอ๋?

หน้า 16
นัตซึ – แต่ว่า ชนะแน่!!!!
เอลซ่า – อั๊ก

หน้า 17
เจราล – นายนี่ชอบวางกล้ามตามคำเล่าลือจริงๆเลยนะ
ต้องซัดเพื่อนที่ขยับตัวไม่ได้ถึงจะพอใจหรอยังไง?

นัตซึ – เอลซ่าน่ะ
เขาร้องไห้ด้วย

เขาพูดเหมือนจะสิ้นหวัง แถมเสียงยังสั่นอีกด้วย

ฉันไม่อยากจะเห็นเอลซ่าเป็นแบบนั้นอีก
เอลซ่าที่ทั้งแข็งแกร่งและรุนแรงน่ะก็ดีแล้ว

หน้า 18-19
เพราะฉันอยากให้เขากลับไปเป็นเอลซ่าคนเดิมตอนที่เขาลืมตาขึ้นมา
ฉันถึงต้องสู้

หน้า 20
เจราล – น่าสนุกนี่
งั้นก็แสดงให้ดูหน่อยก็แล้วกัน พลังของจอมเวทย์มังกรน่ะ

** สายใย . . . โทสะ . . . ความนึกคิดทั้งหมดรวมไว้ในเปลวเพลิง กำปั้นของนัตซึจะทำลายความชั่วร้ายลง!! **

Thank you for reading . . .