One Piece 507

Actually finished 5 hours ago, but I was in hurry back then, so I only update it to ThaiOnePiece. Thai manga community is my priority for any Thai translation update, of course . . . >.>"

ENJOY~ XD

วันพีซ
ตอนที่ 507 “คิซารุขึ้นฝั่ง”
หน้า 1-2
วันพีซ
ตอนที่ 507 “คิซารุขึ้นฝั่ง”

หน้า 3
เรย์รี่ - ถ้าถึงขั้นว่าแชงค์เองก็ไม่ได้บอกนายล่ะก็
ฉันเองก็คงจะไม่พูดเรื่องนั้นมากนักหรอกนะ
แต่ว่ามาถึงที่นี่ได้ถือว่ายอดเยี่ยมมาก . . . !!
หมอนั้นจะต้องรอนายอยู่ที่โลกใหม่นั้นเป็นแน่

ลูฟี่ - . . . งั้นหรอ!!
. . . นั้นซินะ!! ฉันเองก็อยากเจอเขาจังเลยน่า~~!!!

เรย์รี่ – เอาล่ะ ตอนนี้ก็คือพวกนายจะว่าจ้างให้ฉันเคลือบเรือให้ซินะ
ฉันเองก็กลายเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านนี้ไปแล้วล่ะนะ ก็จะไปเริ่มทำเลยแล้วกัน . . .
ฮัจจัง – เนียว~ แต่ว่าไป การเคลือบเรือนี้ก็ต้องใช้เงินมากเหมือนกันนะ
เรย์ – ไม่เป็นไรๆ ฮาจิ พวกเขาเป็นเพื่อนของนาย ดังนั้นฉันไม่คิดเงินหรอก
ฮัจจัง – ดีจัง ขอบใจมากนะ

หน้า 4
อุซป – ยอด~~~!!! ถึงจะไม่ค่อยเข้าใจก็เหอะ แต่ฟรีเนี่ยแหละดีสุดแล้ว!!
ซันจิ – ขอบใจนายมากจริงๆนะ
เป็นคนใจกว้างจริงๆนะ

โรบิน – คุณเรย์รี่ . . .
ฉันมีเรื่องอยากจะถามคุณ . . . !!

“ความปรารถนาของดี” . . .
มันคืออะไรกันแน่ . . . ?

บน “โพเนกลีฟ” ที่พวกเราพบที่เกาะแห่งท้องฟ้า ได้มีการจารึกชื่อของโรเจอร์ไว้
เป็นตัวอักษรโบราณ ทำไมเขาได้ใช้อักษรพวกนั้นได้ . . . !?
โรเจอร์ – “ฉันได้มาที่นี่ และจะนำพาข้อความนี้ไปสุดขอบโลก”
“โจรสลัด โกลด์ ดี โรเจอร์”

หน้า 5
. . . พวกคุณรู้แล้วหรอ เรื่อง “100 ปีแห่งความว่างเปล่า”
ว่าเกิดอะไรขึ้นกับโลกนี้เมื่อ 900 ปีก่อนนั้นน่ะ!?

เรย์รี่ - . . . อืม ก็รู้น่ะซิ

พวกเรานะ . . . รู้ประวัติศาสตร์ทั้งหมดแล้วล่ะ . . .

. . . แต่ว่านะ แม่หนู . . .
อย่าได้ตกใจไปเลย . . .
จงก้าวหน้าไป . . . ด้วยเรือของเจ้าทีละก้าวเถอะ
ทั้งพวกเรา . . . ทั้ง “โอฮาร่า” . . .
อาจจะ . . . ก้าวเร็วไปนิดหนึ่งเป็นก็ได้ . . .

หน้า 6
ถึงพวกเจ้าจะให้ฉัน . . . บอกเล่าประวัติศาสตร์ซะตอนนี้เลย
พวกเจ้าในตอนนี้น่ะ . . . ก็ยังทำอะไรไม่ได้อยู่ดี . . . !!
. . . ค่อยๆมองดูโลกนี้ไปเรื่อยๆ แล้วหลังจากนั้น
คำตอบที่เจ้าได้ ก็ไม่ได้กำหนดว่าจะต้องเหมือนกับพวกฉัน . . . !!

ถ้าถึงกระนั้นเจ้ายังจะบอกว่าอยากฟังอีกล่ะก็
ฉันจะเล่าทุกอย่างเกี่ยวกับโลกนี้ให้ฟังเอง

โรบิน – ไม่ล่ะคะ
จะไม่ซักถามแล้วคะ
ฉันจะเดินทางต่อไป . . .

เรย์รี่ – ไม่ว่าจะยังไง พวกเจ้าก็จะได้เห็นทุกสิ่งทุกอย่างเอง . . .
ฉันเสียใจด้วยเรื่องของ “โอฮาร่า” บ้านเกิดของเจ้า
แต่ว่า โรเจอร์เองก็ใช่ว่าจะเข้าใจข้อความนั้นทั้งหมด

หน้า 7
พวกฉันคือโจรสลัด . . . จะไปเทียบพลังสมองกับอัจฉริยะโคลเวอร์หรือนักวิจัยของโอฮาร่าไม่ได้หรอก . . .

หมอนั้นอ่ะนะ . . . สามารถได้ยินเสียง
ของ “ทุกสรรพสิ่ง” ได้ . . .
มันก็เท่านั้นแหละ

อุซป – อะไรกัน จะดีหรอ!? โรบิน! จะปล่อยให้โอกาสทองแบบนั้นลอยนวลไปได้งั้นหรอ!?

นี่ลุง!! ฉันเองก็
มีเรื่องอยากถามซักเรื่องเหมือนกันอ่ะ

“สมบัติลับที่มีเพียงหนึ่งเดียว”
“วันพีซ” นี่จริงๆแล้ว

อยู่ที่เกาะสุดท้าย . . .
ลูฟี่ - อุซป~~~~~~~~!!!!

หน้า 8
ลูฟี่ – สมบัติมันจะอยู่ที่ไหนฉันไม่อยากฟัง!!!
มันจะมีสมบัติจริงๆหรอเปล่าฉันก็ไม่อยากฟัง!! ถึงจะไม่รู้อะไร
แต่ทุกคนก็ออกมาเสี่ยงชีวิตในทะเลก็เพราะอย่างงั้นไม่ใช่หรอ!!!

ถ้าฉันต้องมาขอฟังเรื่องจากลุงนั้นตอนนี้ก็
ฉันจะเลิกเป็นโจรสลัดไปซะ

การผจญภัยที่น่าเบื่อนะ
ฉันไม่ต้องการ!!!!

หน้า 9
อุซป – ทะ-ทะ-ทะ . . . โทษทีนะ ถึงจะรู้อย่างงั้น แต่ก็ดันเผลอ . . . พลั่งปากออกไปได้!!!
ชะ- . . . ฉันเองก็ไม่ได้อยากฟังหรอก!! ใช่แล้ว ฉันน่ะ!! “เป็นโรคถ้ารู้เรื่องวันพีซแล้วจะตายเอา” นะ!!

นี่ลุง อย่าพูดอะไรออกมาเชียวนะ!!
ชัคกี้ - ฮ่ะๆๆๆ . . .

เรย์รี่ – แล้วนายจะทำได้จริงๆหรอ . . .
“แกรนด์ไลน์” นะ จะยิ่งบีบคันจิตนการของนาย
ไปเรื่อยๆนะ!! ศัตรูเองก็แกร่งกล้า
เจ้าจะครอบครองทะเลที่ทรงพลังมากขนาดนั้นได้หรอ!?

ลูฟี่ – ไม่ได้จะครอบครองหรอก
คนที่เป็นอิสระมากที่สุดในทะเลนี้ต่างหาก
ที่จะเป็นราชาโจรสลัด!!!

หน้า 10
เรย์รี่ – อย่างงั้นหรอ . . .
ชัคกี้ – ฉันนี่เป็นแฟนของมังก้าจังตัวจริงเลยล่ะนะ

เรย์รี่ – เรือ . . . อยู่ที่โกรฟที่ 41 ใช่ไหม?
ฉันขอตัวไปก่อนก็แล้วกัน แล้วพวกเจ้าจะทำอะไรต่อไปล่ะ?
ไม่แน่ “พลเอก” อาจจะมาถึงเกาะนี้แล้วก็เป็นได้
นามิ – ถ้าอยู่ที่นี่ก็รั่งแต่จะเป็นภาระอ่ะนะ งั้น เอาไงดีล่ะ . . . ไปช็อปปิ่งกันดีไหน?
อุซป – นี่เธอใช้ชีวิตได้สบายๆขนาดนั้นหรอไง!!! พวกเราถูกตามล่าอยู่นะ ก็ต้องไปซ่อนน่ะเซ่ ยัยบ๊อง!!

แฟรงกี้ – นั้นซินะ ถ้าขืนอยู่กับพวกเราล่ะก็ อาจจะมีคนตามมาถึงนี้ก็ได้
ถ้าต้องการจะทำงานอย่างไม่ถูกรบกวน พวกเราก็ต้องหนีไปทางเมืองจะดีกว่า . . .

โซโล – งั้น พวกเราก็แยกกันออกไป
แล้วค่อยไปเจอกันที่นั้นในเวลาที่นัดไว้เป็นไง
ซันจิ – นายเนี่ยนะ จะไปเจอกันได้ตามนัด . . . พูดออกมาได้ยังไงกันฟระ

เรย์รี่ – ชัคกี้ เธอมีไอ้นั้นอยู่ไม่ใช่หรอ
ชัคกี้ – อืม มีอยู่อีกใบหนึ่ง

หน้า 11
เรย์รี่ - ฉันเองก็เป็นคนที่ถูกตามล่าอยู่เหมือนกัน
ฉันคิดว่าจะเคลื่อนเรือไปจากโกรฟ 41 เอาไปทำงานที่อื่นน่ะ
ลูฟี่ – นี่มัน . . . วิวูลการ์ด!!
เรย์รี่ – โฮ ถ้ารู้จักอยู่แล้วก็ค่อยพูดกันง่ายหน่อย
ช็อปเปอร์ – นี่ โซโล วิธีใช้การ์ดนั้นอ่ะนะ
โซโล – รู้อยู่แล้วน่า!! เงียบไปเลย!!

เรย์รี่ – การเคลือบจะใช้เวลา 3 วัน
ลูฟี่ – 3 วันเชียวหรอ!?
เรย์รี่ – ชีวิตพวกเจ้าแขวนอยู่กับผลงานนี้น่ะ นี่ก็ถือว่าเร็วสุดๆแล้ว

บรู๊ค – งั้นก็แปลว่าเป็นเกมเซอร์ไวเวอร์ 3 วันซินะครับ
โยโฮะๆๆ!!
น่ากลัวจริงๆ!!!

เรย์รี่ – เอาเป็นว่า “ตอนเย็น” ของอีกสามวันให้หลังก็แล้วกัน
ฉันเองก็ไม่รู้หรอกว่าฉันจะไปจบลงที่โกรฟไหนตอนนั้น
แต่ถ้าตามทางวิวูลการ์ดมา พวกนายก็จะพบฉันรอพวกนายอยู่
พวกนายไปเตรียมตัวซื้อข้าวของสำหรับการเดินเรือใต้ทะเลไป “เกาะมนุษย์เงือก” เถอะ

หน้า 12
เคย์มี่ – พวกคุณลูฟี่จิน ขอบใจมากๆจริงๆนะคะ!!
พัพพัค – ขอบใจพวกนายจริงๆนะ~~~!!

ฮัจจัง – ขอโทษนะที่ต้องมาเจอเรื่องร้ายๆเพราะฉันคนเดียว~~!! ฉันขอบคุณพวกนายจริงๆ
ทางไปเกาะมนุษย์เงือกนะ พวกเราจะเป็นคนนำทางเองดังนั้นไม่ต้องห่วง 3 วัน ระวังพวกทหารเรือด้วยล่ะ!!

ชัคกี้ – ไว้เจอกันในอีก 3 วันก็แล้วกัน
แล้วฉันจะไปส่งนายออกจากเกาะเอง

ลูฟี่ – ศัตรูเป็นถึง “พลเอก” เชียวนะ ทุกคนอย่าตายกันก็แล้วกัน

อุซป – อย่าพูดอะไรเป็นลางแบบนั้นซิฟระ!!!

ช็อปเปอร์ – ฮาจิ พักผ่อนให้ดีๆล่ะ!!

แฟรงกี้ – 3 วันงั้นหรอ

บรู๊ค – จริงซิ ผม
ตายไปแล้วนี่น่า

หน้า 13
อุซป – หือ?
แฟรงกี้ – ไม่คิดเลยนะ ว่าจะได้เจอกับพวกของราชาโจรสลัดในที่แบบนี้
น่าตกใจจริงๆ . . .

ว่าไงดีล่ะ . . . หมอนั้นยังมีจิตแกร่งสุดยอดอีกด้วย แก่ปูนนั้นแล้วแท้ๆ . . .
อุซป – ก็นะ . . . ถ้าพูดถึง “พวกของโรเจอร์” แล้วก็เป็นชายที่ขึ้นชื่อมากที่สุดนี่น่า

แฟรงกี้ – นั้นน่ะหรอ ลูกเรือออโร่แจ็คสัน
นั้นน่ะหรอโจรสลัดที่คุณทอมภาคภูมิใจถึงขั้นยอมเอาชีวิตเข้าแลก . . . !!
ดีจริงนะ ที่ได้เจอเขา . . . !!

อุซป – นี่นาย เป็นพวกเคารพผู้หลักผู้ใหญ่แบบนั้นด้วยหรอเนี่ย
แฟรงกี้ – แค่นานๆครั้งเท่านั้นแหละน่า เรื่องแบบนั้นน่ะ!!

ลูฟี่ – นี่ . . . ไม่ไปสวนสนุกกันหน่อยหรอ . . .
ทุกคน – เงียบไปเลยแก!!!
ช็อปเปอร์+บรู๊ค – อยากไปจัง

หน้า 14
-- หมู่เกาะชาบอนดี้ ท่าเรือโกรฟที่ 27 --
ทหารเรือ - จับตัวโจรสลัดมาให้หมด~~~!!!
โจรสลัด – พลเอกคิซารุมา!!! ต้องหนีลูกเดียวแล้วแบบนี้~~~~!!!
คิซารุ – นี่ . . . ฮัลโหล?
ฉันคิซารุพูด . . .
หือ? แปลกจังแฮะ . . .
ทหารเรือ – พวกมีค่าหัวอยู่เต็มไปหมดเลย!! ระวังพวกเกินหลัก 100 ล้านไว้ด้วย
โจรสลัด – หนีเร็ว หนีเร็วเข้า~~~~!!!

โจรสลัด - . . . เอาเหอะ . . . โอกาสหนึ่งในล้าน . . . หนึ่งในล้าน . . . ฉัน
ถ้าฉันจัดการหมอนั้นได้ล่ะก็ ชื่อของฉันก็จะ . . .
พูดบ้าๆไปได้!!! นั้นมัน “กองกำลังแกร่งสุด” ของทหารเรือเชียวนะ!!!

นี่ . . . !!!
หยุดนะ

หน้า 15
คิซารุ – แปลกจังแฮะ . . . ฮัลโหล
-- พลเอกแห่งสำนักงานใหญ่ทหารเรือ “คิซารุ” (นาม: โบลซารี่โน่) --
แปลกจังแฮะ~~~~ . . .

โจรสลัด – เฮ้ย? เฮ้ย?? ก็ยิงโดนแล้วนี่ เมื่อกี้นี้ ฉันแน่ใจนะ!!
มันผ่านหัวไปเฉยเลยงั้นหรอ เมื่อกี้!!!
ต้องเป็นพวกมีพลังพิเศษอะไรซักอย่างแน่อยู่แล้ว!! อีกแค่ปืนจะไปทำอะไรมันได้เล่า
หนีเหอะ!!!

คิซารุ – ฉันอยากถามอะไรพวกนายซักหน่อยนะ . . .
โจรสลัด – เหวอออออ!!!
คิซารุ – ฉันกำลังหาคนที่ชื่อว่า “เซ็นโทวมารุ” อยู่น่ะ
. . . อืม เป็นลูกน้องของฉันเองแหละ . . .
โจรสลัด – เหวออออออ~~~!!!

หน้า 16
คิซารุ – ให้ตายซิ ฉันก็แค่ถามอะไรซักนิดซะหน่อยไม่ได้หรอไงกันเนี่ย . . .

โจรสลัด – อ้ากกกกก~~~!!!

หน้า 17
ทหารเรือ – เดี๋ยวก่อนซิครับ คุณคิซารุ ทำเกินไปหน่อยแล้วมั้งครับ!?
จะทำลายยารุกี้มันมันโกรฟทั้งหมดไม่ได้นะครับ~~~!!!

คิซารุ - . . . โอ้ว
ฉันทำเกินไปจริงแหละเนอะ~~~

อพู – ยุ่งเหยิ่งไปหมดจริงๆเลยนะ . . . นั้นน่ะหรอ พลเอกคิซารุ
โจรสลัด – คุณอพู หนีกันเถอะครับ!!
อพู – โง่จริงๆเลยนะ ถ้าหนีหัวซุกหัวซุนแล้วมันจะไปสนุกอะไรล่ะ

ต้องทำให้ศัตรูมันโกรธก่อนแล้วค่อยหนีเซ่!!
โจรสลัด – คุณคิดจะทำอะไรกันแน่นะครับ!!

ทหารเรือ – ที่ท่าเรือปล่อยให้กำลังเสริมจัดการนะ!!
เกิดอะไรขึ้นหรอ!?

ไม่ค่อยรู้หรอกนะ . . . !! แต่ว่าทหารทุกคน . . . !!
มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่เนี่ย!!
กลายเป็นไม่เด็กก็คนแก่ไปแล้วล่ะ!!!
โอ้ว . . . !! เจ็บข้อจัง!!

หน้า 18
บอนนี่ – ฮ่าๆๆๆๆ!!
ทหารเรือ - ฝีมือของยัยนั้นหรอ!!

จูเอรี่ บอนนี่นี่!!!
บอนนี่ – ฮ่ะๆๆๆๆๆ เยี่ยมไปเลย

ทหารเรือ – ระวังพวกรูกี้เกิน 100 ล้านเอาไว้!!!
แก “แกงค์” เบจซินะ!!?
แล้วลูกน้องนายไปไหนหมดแล้วล่ะ เตรียมใจไว้เถอะ!!
นายไม่ได้ออกทะเลอีกแน่!!

แกงค์ - . . . พวกแกแพ้แล้วล่ะ
“ด้วยกำลังทหาร” ล่ะนะ . . .

คิซารุ – โห . . . ฉันขอ~~ . . . ถามอะไร~~ . . .
นายหน่อยได้ไหมล่ะ . . .

หน้า 19
โจรสลัด – “คิซารุ”!!!
กัปตันโฮคินส์ หนีกันเถอะครับ!!!

อย่าตื่นตะหนกไปน่า . . . วันนี้
ฉันไม่มีทางตายหรอก . . . !!

??? – ถึงได้บอกไงว่าไปซ่อนที่สวนสนุกนั้นแหละดีแล้ว . . .
แล้วพวกนายก็จะไปเที่ยวเล่นใช่ไหมล่ะ!!
หือ?

ลูฟี่ – นายเป็นใครกันนะ!!
** คนที่ยืนอยู่ต่อหน้านั้นคือ . . . !? **

Thank you for reading . . .